23, ఫిబ్రవరి 2010, మంగళవారం

ఉప్మా పురాణం

http://kranthigayam.blogspot.com/2008/07/blog-post.html(అప్పుడు ఏమి జరిగిందంటే.. క్రాంతి )



తెలుగు భాషలో నాకు నచ్చని పదం ఏదయినా ఉంది అంటే అది "ఉప్మా".ఉప్మా నిజంగా తెలుగు పదమేనా,కాదా అంటే నాకు తెలియదు.ఉప్మా పుట్టుపూర్వోత్తారాలు తెలుసుకోవాలనే ఆసక్తి కూడ లేవు నాకు.ఉప్మా అంటే ఎందుకు నాకు అంత చిరాకంటే రెండు,మూడు,నాలుగు కారణాలున్నాయి.మొదటిది నాకు జ్వరమొచ్చినప్పుడల్లా అమ్మ ఉప్మానే చేస్తుంది.ఎందుకంటే అంటే తొందరగా జీర్ణం అవుతుందని చెప్పేది.ఇప్పుడంత తొందరగా జీర్ణం అవ్వకపోతే ఏమి కొంపలు మునిగిపోతాయో నాకు అర్ధం కాదు.రెండవది,నేను రకరకాల హాస్టల్స్ లో రకరకాల ఉప్మాలు తిన్నాను(ఏమని చెప్పను నా ఉప్మా కష్టాలు!).మూడవది,పై రెండు కారణాల్లో ఏదో ఒకటి.నాలుగవది,పై మూడు కారణాలు.

చిన్నప్పట్నుంచి కూడ మా ఇంట్లో ఉప్మా టిఫిన్ అయినరోజు నేను ప్రళయం సృష్టించేదాన్ని.భాదాకరమయిన విషయమేంటంటే మానాన్న కూడ ఈ విషయంలో నాకు సపోర్ట్ చేసేవాళ్ళు కాదు."బాగానే ఉంది కదరా,తినొచ్చు కదా!" అని చెప్పేవాళ్ళు.మీకు తెలియదు నాన్న ఉప్మా తినడం ఎంత నరకమో అని అనుకునేదాన్ని నేను.అయినా ఉప్మా తినడమే ఎక్కువంటే అందులో మా అమ్మ వేసే చెత్త చెదారం అంతా ఇంతా కాదు.కరివేపాకు(ఉప్మా తరవాత నాకు అత్యంత చిరాకు తెప్పించే పదార్ధం ఇది),కొత్తిమీర,అల్లం ముక్కలు,బీన్స్,క్యారెట్,నా మొహం..etc అన్నమాట.మా అమ్మకంతా నా పోలికే,నాకన్నా పంతం కాస్త ఎక్కువే.ఉప్మా చేసిన రోజు కావాలని నన్ను మానాన్న ముందు కూర్చోబెట్టి తినిపించేది.కళ్ళనీళ్ళు పెట్టుకున్నా కాని కనికరించేది కాదు మా కనకదుర్గ! నాకు ఉప్మా తినిపించాక అమ్మ మొహంలో విజయ గర్వం కనిపించేది.ఉప్మారవ్వతో చేసే ఉప్మా కాకుండ మాఅమ్మ ఇంక రకరకాల ఉప్మా ప్రయోగాలు చేసేది.ఇడ్లీ ఉప్మా,బ్రెడ్ ఉప్మా,సేమ్యా ఉప్మా..ఇంకా రకరకాలవి.నేనొకసారి అమ్మకి చెప్పాను,"అమ్మా! నువ్వు ఎన్ని రకాలుగా చేసినాకాని,ఉప్మాపట్ల నా మనసు మార్చుకోను.ఉప్మా,నేను బద్దశత్రువులం.మా ఇద్దరి మధ్య ఎప్పటికి ప్రేమ పుట్టదు..పుట్టదు".మాఅమ్మ కోపం నటిస్తూ "ఈ తెలివితేటలకేం తక్కువలేదు" అంటూ నవ్వేసింది.అయినా నాకు అర్ధంకాక అడుగుతాను ఇడ్లీని ఇడ్లీగా,బ్రెడ్ ని బ్రెడ్ లా తినొచ్చుకదా,మళ్ళీ అన్ని efforts పెట్టి ఉప్మాలా మార్చడం అవసరమా? ఒకసారి మీరే ఆలోచించండి.ఇంకా విచిత్రం ఏంటంటే పెసరట్టు-ఉప్మా!నేను పెసరట్టు తిని ఉప్మా మాఅక్కతో తినిపించేదాన్ని.

ఉప్మా నాకు శత్రువులని కూడ తెచ్చిపెట్టిందంటే మీరు నమ్ముతారా! కాని ఇది నిజం.చిన్నప్పుడు నేను Rose buds convent school లో LKG చదివేదాన్ని.మానాన్న నన్ను బళ్ళో చేర్చేటప్పుడు టీచర్ కి "మాఅమ్మాయికి చదువు రాకపోయినా పర్వాలేదు కాని కొట్టొద్దు" అని చెప్పారు.కాబట్టి టీచర్ నన్నేమి అనేది కాదు.రోజు మాటీచర్ నాకు అటుకులు,పంచదార కలిపిస్తే తినేసి అరుగు మీద పడుకునేదాన్ని.స్కూల్ అయిపోయే టైమ్ కి కృష్ణ నన్ను నిద్ర లేపేవాడు.వాడితో కలసి ఇంటికొచ్చేదాన్ని.కృష్ణ మా పక్కింట్లో ఉండేవాడు.వాడు కూడ నాక్లాసే! ఒకరోజు కృష్ణ నన్ను ఫాస్ట్ గా లాక్కెళ్తున్నాడు స్కూల్ కి.నేను ఆ పేస్ కి మ్యాచ్ అవ్వలేకపోయా.అంత ఫాస్ట్ గా నడవలేక నేను నీతో రాను అని ఒక చెట్టుకింద కూర్చున్నాను.కృష్ణకి చాలా కోపమొచ్చింది."తొందరగా నడుస్తావా,లేదా?ఉప్మా మొహమా!" అని అన్నాడు.నన్ను ఉప్మా మొహం అంటావా అని పక్కనే ఉన్న రాయితో వాడి తలమీద ఒక్కటిచ్చా! అంతే క్షణాల్లో వాడి మొహమంతా రక్తం.తెల్లటి వాడి షర్ట్ కూడ ఎర్రగా అయిపోయింది.మా ఇద్దరికి రక్తం చూసేసరికి కంగారు పుట్టింది.ఇద్దరం రోడ్డుమీదే నిల్చోని ఏడుస్తుంటే ఎవరో ఒకాయన మమ్మల్ని సైకిల్ మీద ఇంటికి తీసుకొచ్చాడు.హాస్పిటల్ కి తీసుకెళ్ళాక వాడి గుండుకి కుట్లు పడ్డాయి.నేను కొట్టిన ఉప్మా దెబ్బతో వాడి డిప్ప షేపు మారిపోయింది.ఆ తరవాత కృష్ణ మళ్ళీ ఎప్పుడు నన్ను స్కూల్ కి తీసుకెళ్ళలేదు.ఆడుకోవడానికి కూడ మా ఇంటికి వచ్చేవాడు కాదు.అసలు నన్ను చూస్తేనే చాలు భయపడేవాడు.వాడు మాట్లాడకపోతే వాడి ఉప్మా ఖర్మ అనుకొని నేను కూడ వదిలేసాను.అయినా ఫ్రెండ్షిప్ లో ఆ మాత్రం చిన్న చిన్న గొడవలు రావా ఏంటి? ఆమాత్రానికే మాట్లాడటం మానేస్తే ఎలా?

ఇంక పెళ్ళిళ్ళప్పుడు,వ్రతాలప్పుడు చూడాలి,సామిరంగా! ఒక్కొక్కడు మానెడు ఉప్మాలో సోలెడు చట్నీ పోసుకొని లాగిస్తుంటాడు.మళ్ళీ గడికొకసారి ఎవరోఒకరు వచ్చి "పలహారాలు తిన్నారా?" అని అడుగుతారు.ఆ పెద్ద పెట్టావులేవోయ్ గొప్ప పలహారం అని అనుకుంటాను నేను.ఇంతకీ ఉప్మా పురాణంలో నేను చెప్పొచ్చేది ఏంటంటే,ఉప్మాది మైనపు నమూనా చేసి మేడమ్ టుస్సాడ్స్ మ్యూజియంలో పెట్టాలి.అంతటి ఐటమ్ ఛీజ్ ఉప్మా.

ఓం రుబ్బుడాయ నమహా --- ఓం బాదుడాయ నమహా....

http://srividyab4u.blogspot.com/2008/09/blog-post.html(బ్లాగువనం -శ్రీవిద్య)

అది నేను "జూ"నియర్ ఇంటర్ కాలేజీలో చేరబోతున్న రోజు.అంటార్టికా ఖండం నుంచి తీతువు పిట్ట నీకు మూడిందే అన్నట్టు భయంకరంగా సింగుతోంది. ఆటోవాడ్ని కాలేజీ ముందు ఆపమనగానే, వాడు సడెన్ బ్రేక్ సడెన్ గా వేసి, కాలేజి వంక అసహ్యంగా, నా వంక అత్యంత జాలిగా చూసి డబ్బులు తీసుకోకుండా వెళ్ళిపోయాడు.

ఫార్మాలిటీస్ అయ్యాక, మా ప్రిన్సిపాల్ నా చేతిలో ఒక పేపర్ పెట్టాడు. హాలిడేస్ లిస్టేమో అని ఆత్రంగా తెరిచిచూసాను. అది.. అది.. టైం టేబుల్. దాని సారాంశం నా భాషలో క్లుప్తంగా చెప్తా."పొద్దున్నే నాలుగింటికి లేచి ఓం రుబ్బుడాయ నమహా అనుకుంటూ రోలు చుట్టూ వందసార్లు తిరిగి, పుస్తకాలు ముందేసుకుని రుబ్బాలి. తర్వాత ఓం బాదుడాయ నమహా అనుకుంటూ రోకలి ముందు వెయ్యిసార్లు పొర్లాక క్లాసుకెళ్ళాలి. అక్కడ సారు సాంబారు, నల్లతారు కలిపితే సెలయేరు అవుతుందని బోధించినా నోర్మూసుకుని బాదించుకోవాలి. సాయత్రం మళ్ళీ ఓం రుబ్బుడాయ నమహా అని లక్షసార్లు అనుకుని సారు చెప్పినవి, చెప్పనవి, చెప్పబోయేవి, చెప్పలేనివి అన్నీ కలిపి అర్ధరాత్రి వరకు రుబ్బేయాలి.సరిగ్గా రుబ్బని మొండిపిల్లలకి క్రిమీభోజనం, కుంభీపాకం లాంటి లైటువెయిట్ శిక్షలు విధించబడతాయి".అది చూసి కళ్ళు తిరిగిపడిపోయాను.

కొన్ని యుగాల తర్వాత కళ్ళు తెరిచి "నేనెక్కడ వున్నాను. నాకేమయ్యింది" అన్నాను తెలుగు సినిమా హీరోయిన్లా.. "క్లాసురూములో వున్నావు. నువ్వు పడిపోయినా, ఈ సబ్ కాన్షస్ మైండ్ పాఠాలు వింటుందని ఇక్కడకి తీసుకొచ్చారు" అంది పక్కనమ్మాయి మెరుస్తున్న కళ్ళతో. ఇంతలో ఎవరివో ఆర్తనాదాలు వినిపించాయి. ఆ కేకలు..ఆ కేకలు ఇంతవరకు పాఠాలు విన్న నా సబ్ కాన్షస్ మైండ్వి. ..అలా మొదలయ్యాయి నా రుబ్బుడు కష్టాలు.

ఆ కష్టాలు భరించలేక క్లాసులొ నాకు తలనొప్పి వచ్చేసేది. స్టడీ అవర్స్లో చెవి నొప్పి, స్లిప్ టెస్టులొ నాకేమి రాకపోతే పంటి నొప్పి. అప్పుడప్పుడు వెరైటీ కోసం కాలినొప్పి, వేలినొప్పి, గోరునొప్పి, జడనొప్పి వగైరా వగైరా.... ఇలా నేను నొప్పులు, వాటి గొప్పలు, తప్పుగా వాడితే నెత్తికి కట్టే బొప్పులు అనే విషయం Ph.D చేసి ఝండు బాం, అమృతాంజనం వారు సంయుక్తంగా అందించే డాక్టరేట్ అందుకోబోయే సమయంలో నా కర్మకాలి ఫస్ట్ ఇయర్ రిజల్ట్స్ వచ్చేసాయి. మా ప్రిన్సిపాల్ సారు పిలిచారు. లొపలకెళ్ళగానే "ఏంటి తల్లీ.. ఇలా చేసావు. లెక్కల్లో 150 కి 160 (???) వస్తాయి అనుకుంటే 140 మాత్రమే తెచ్చుకున్నావు. ప్రాక్టీసు సరిగ్గా చెయ్యలేదా..? చెప్పు" అని కిచ్ కిచ్ వేసుకోని గరగరమనే గొంతుతో గద్దించాడు.

ఊరికే సర్దాకి చదవాలినిపించక చదవలేదని చెప్తే చీరేస్తాడని నా ఆత్మసీత హెచ్చరించింది. అందుకని ఎందుకొచ్చిన గొడవలే అని మౌనంగా వుంటే నా మౌనాన్ని అపార్ధం చేసుకుని "సర్లే తల్లీ. బాధపడకు. బెటర్మెంట్ కట్టేసేయ్. ఈ సారి మంచి మార్కులు తెచ్చుకో" అనగానే సముద్రాలు పొంగుతున్న ఫీలింగ్, భూకంపం వచ్చినంత షేకింగ్, హెడ్ బ్రేకింగ్. నేను పరీక్షలకి కష్టపడి చదివేదే ఫెయిల్ అయితే మళ్ళీ రాయాలని. పాసయిపోయాక కూడా మళ్ళీ పరీక్ష ఎందుకు రాయాలి..? ఆ క్షణంలో నాకు అర్జెంటుగా ఆడ సన్యాసుల్లో కల్సిపోవాలి అన్నంత విరక్తి వచ్చింది.

రూముకెళ్ళి ఏం చెయ్యాలో తోచక దీనంగా కూర్చున్నా. శ్రావ్య వచ్చి " ఏంటి విద్యా అంత దీర్ఘంగా ఆలోచిస్తున్నావు" అని అడిగింది."ఏముంది శ్రావ్యా.. బెటెర్మెంట్ ఎలా ఎగ్గోట్టాలా అని" అన్నా మరింత దీనంగా మొహం పెట్టి."ఇందులో అంత ఆలోచించడానికి ఏముంది. ఎప్పట్లానే మళ్ళీ మోకాలి నొప్పి అని చెప్పు" అంది నవ్వుతూ.ఆక్షణంలో దాన్ని చంపేయాలన్నంత కోపం వచ్చింది. కానీ తొందర్లోనే నేను సన్యాసుల్లో చేరబోతున్న విషయం గుర్తు వచ్చి శాంతం శాంతం అనుకుంటూ ఎలానో నిగ్రహించుకున్నా. "మళ్ళీ నొప్పంటే చెప్పు తీసి కొడతారే. మీరేదైనా మంచి కత్తిలాంటి జబ్బు పేరు పుణ్యం కట్టుకోండే" అని బతిమాలుకున్నా."ట్యూమరో, కాన్సరో అని చెప్పు. భయపడిపోయి ఇంటికి పంపేస్తారు" అంది నాకుమల్లే GKలో జీరో లెవెల్ కి కింద , CK(సినిమా నాలెడ్జ్)లో ఇనిఫినిటీ కి పైన వుండే రేణు."చీ నోర్ముయ్.. ట్యూమర్, కాన్సర్ అని మనం చెప్పకూడదు. డాక్టర్ చెప్పాలి.." అంది ఇంకో అమ్మాయి..ఆ లోపు Bi.P.C పిల్ల నిషా అవిడియా అంటూ దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా అరిచింది."అప్పుడెప్పుడో ఊపిరి ఆడట్లేదని మాధురి అంటే దానికి పదిరోజులు సెలెవిచ్చారు. నువ్వు ఊపిరి ఆడట్లేదని నటించు." అంది విజయగర్వంతో...

నిజం చెప్పొద్దూ.. నాకూ ఆ అవిడియా పిచ్చపిచ్చ్గగా నచ్చేసింది. నొప్పి నొప్పి అని చెప్పీ చెప్పీ విసుగొచ్చేసింది. అసలే ఆలస్యం చిరంజీవి బాలకృష్ణ అని సెట్టింగ్స్, కాస్ట్యూంస్ అన్నీ చకా చకా సిధ్ధం చేసి రిహార్సల్స్ కూడా చేసేసాం. నటించడం కూడా సుళువు. గాలి కొంచెం గాట్టిగా.... గబా గబా.... పీల్చాలి అంతే. కానీ.. కానీ... ఊపిరి ఊరికే ఊసుపోక ఆందకుండా పోదని,దానికీ కొన్ని బలమైన కారణాలు వుంటాయన్న విషయం ఆ ఊపులో మ ఎవ్వరి ఊహకి అందలేదు. మనమొకటి తలిస్తే మాస్టార్లొకటి తలుస్తారని మా ఫిజిక్స్ సారు మా డ్రామా లొకేషన్ హాస్పిటల్ కి మార్చేసారు. లొకేషన్ ఏదైనా డెడికేషన్ తో చెయ్యగల సత్తా నాకున్నా బలంగా ఎత్తుగా ఎస్వీ రంగారెడ్డిలా వున్న డాక్టరుని చూస్తే కొంచెం దడ పుట్టింది.

ఆయన విషయం కనుక్కుని స్టెతస్కోపుతో నా గుండె ఇంకా కొట్టుకుంటుందని నిర్ధారించేసుకుని "పరీక్షలు ఏమైనా వున్నాయా" అని అడగ్గానే.. మేటర్ తెల్సిపోయిందేమొనని టెన్షన్ వచ్చేసి గబుక్కున స్టూల్ మీంచి జారిపడబోయాను. ఈలోగా మా ప్రిన్సిపాల్ చేతిలో ఏదో ఇంజెక్షన్ పట్టుకుని దిగాడు. "డాక్టరు గారు మా పిల్లకి ఊపిరాడటం లేదని డెరిబిలీన్ ఇంజెక్షన్ తెచ్చా. చేసేయండి." అంటుంటే ఆయన్ని ఎత్తి గిర గిరా తిప్పి అవతల పడేయాలన్నంత కోపం వచ్చింది. దిక్కుమాలిన కంగారు . అవతల డాక్టరు చూసున్నాడుగా. "ఏమీ అవసరం లేదు. పరీక్షల టెన్షన్ అంతే" అంటున్నా సరే ఆగకుండా "పర్లేదు చేసెయ్యండి. పడి వుంటుంది.అసలే వారంలో పరీక్షలు" ఆయన అంటుంటే నిషా వంక దీనంగా చూసా..అదేమో అనుకున్నామని జరగవు అన్నీ అనుకోలేదని ఆగవు కొన్ని అన్నట్టు ఇంకా దీనంగా చూసింది.

ఈలోపు నర్స్ లైటేసింది. అవసరమైనపుడు అసలు పని చెయ్యని నా బుర్ర ఆ క్షణం అడక్కుండానే పని చేసి ఒక తొక్కలో థియరీని కనిపెట్టి చచ్చింది.. "ఆరివున్న బల్బ్ స్విచ్ నొక్కితే వెలిగింది. అదే వెలుగుతున్న బల్బ్ స్విచ్ నొక్కితే ...... ఆరిపోతుంది. అలానే ఊపిరి లక్షణంగా ఆడుతున్న నాకు ఆ ఇంజెక్షన్ ఇస్తే నా ఊపిరి... ఆగిపోతుందా" అంత వెధవ లాజిక్ వర్క్అవుట్ చేసిన నా బుర్ర మీద నాకే వెర్రి కోపమొచ్చింది. పోనీలే నా బుర్రని డైవర్ట్ చేద్దామని గోడల వంక, వాటి సున్నాల వంక చూడ్డం మొదలెట్టా. మరేమో గోడ మీద దండేసి వున్నడాక్టర్ గారి నాన్నారి ఫొటో ప్లేసులో నా మొకం కనిపించింది. నాకంత ఊహాశక్తి ఇచ్చిన దేవుడి మీద ఇంకా కోపం వచ్చింది.

ఈలోపు "మేస్టారు. మీరు కంగారుపడకండి. మై హూ నా" అని డాక్టరంకుల్ అంటుంటే ఆయన కృతజ్ఞత వరద నీరులా పొంగి పొర్లింది. "చూడమ్మా పరీక్షలు రిక్షాల్లాంటివి. మనం రిక్షాలాగేటోళ్ళమన్న మాట. అసలు రిక్షావోళ్ళు మన రిక్షా బక్కోడు ఎక్కుతాడా,బండోడు ఎక్కుతాడా, మనం తొక్కగలామా లేదా ఇలాంటి బెంగలు అసలు పెట్టుకోరు. అలాగే మనం కూడా మనం చదివెలగబెట్టిన ఒకే ఒక చాప్టర్లో నుంచి ప్రశ్నలు వస్తాయా, రావా మనం పాసవుతామా లేదాలాంటి వెర్రి సందేహాలు పెట్టుకోకూడదు. అర్ధమయ్యిందా... కాసేపు బయటికెళ్ళికూర్చో " అన్నారాయన. నాకు చిరాకేసింది. పాసయిపోయిన పరీక్ష గురించి నేనెందుకు బెంగ పెట్టుకుంటాను. కాసేపటికి మా ప్రిన్సిపాల్ బయటకి వచ్చాడు.డాక్టరంకుల్ ఏం చెప్పాడో కానీ "సర్లే తల్లీ.. ఈ పరీక్షలు గురించి పూర్తిగా మర్చిపో.. టెన్షన్స్ ఏమీ పెట్టుకోవద్దు" అంటుంటే నాకు డెబ్యూట్ సినిమాకే "నటీముత్యం" బిరుదు ఇచ్చినంత సంబరం వేసింది.

మొత్తానికి అలా పరీక్షల లంపటం అంత కష్టపడి వదిలించుకుని ఆటోలొ కూలబడి ఓ రెండుగంటల హైడ్రామా తర్వతా ప్రశాంతంగా, స్వేచ్చగా గాలి పీల్చుకున్నాను. అదొట్టి అనుమానపు గాలేమో, వెంటనే నాకో పిచ్చి డౌట్ వచ్చింది. "నిషా.. నాది ఏక్షన్ అని సారుకి అనుమానం వచ్చిందంటావా.." అని అడిగాను కుతూహలంగ...."నీ మొహం. ..నువ్వలా జీవించేస్తూ అరకొరగా ఊపిరి పీల్చడం వల్ల నిజంగా ఊపిరాడటంలేదేమో అని.. నాకేభయం వేసింది" అంది కోపంగా.

సరిగ్గా అప్పుడే ఆటో ఆగింది. ఆటోవాడు వెనక్కి తిరిగాడు. వాడు.. వాడు మొదటి రోజు కాలేజీలో డ్రాప్ చేసి డబ్బులు తీసుకోకుండా వెళ్ళిపోయినోడు. "చెల్లెమ్మా. ఈ డొక్కు కాలేజీలో చదివి ఇప్పుడు ఇలా ఆటో నడుపుకుంటున్నాను. నిన్ను చూస్తే గర్వంగా వుందమ్మా. ఆ ఆ రుబ్బుడు భూతం ప్రిన్సిపాల్ .......ని నమ్మించగలిగావంటే నీ భవిష్యత్తుకి నేను గ్యారంటీ ఇస్తున్నాను. నీ రాక సీరియళ్ళకి స్వర్ణ యుగం, సువర్ణ యోగం తెస్తాయమ్మా..." అంటూ ఆటొ అన్నయ్య ఊగిపోతుంటే ఆ షాకుకి నాకు నిజంగానే ఊపిరాడటం మానేసింది.

21, ఫిబ్రవరి 2010, ఆదివారం

పుచ్చకాయ పచ్చడి చేద్దాం రా..!!!.( సినిమా..)

http://meenakshir.blogspot.com/2008/07/blog-post.html(మీనాక్షి గారు - మీనాక్షి బ్లాగ్ )



మూగవోయిన నా గళమ్మునను కూడా నిదురవోయిన సెలయేటి రొదలు కలవు....
అన్న" కృష్ణశాస్త్రిలా",నేను నోర్మూసుకుని ఉందామనుకున్నా....కాని..బాధలు ఎవరికైనా చెప్పుకుంటే
మనసు తేలిక పడుతుంది అంటారు కదా...అందుకే నా బాధను మీతో పంచుకుంటున్నా.....
**************************************************
3 నెల్లు అయింది....వరంగల్ కి వెళ్ళక......కాని , మొన్నతప్పనిసరిగా వెళ్ళాల్సి వచ్చింది....ఎందుకంటే
మా బబ్బీగాడు కాల్ చేసి మీనక్క.. బుచ్చిబావ కి accident అయింది నువ్వు వచ్చేయ్..
అన్నీ విషయాలు నీకు ఇక్కడికి వచ్చాక చెప్తాను...అని చెప్పి కాల్ కట్ చేసాడు..
వరంగల్ కి వెళ్ళేసరికి చాలా పొద్దు పోయింది....అన్నం తినేసి పడుకున్నా......!!!
"చిరంజీవి" వస్తే అభిమానులు పిలవకుండా ఎలా వస్తారో...
"నేను" వచ్చానని తెలుసుకొని మా వరంగల్ దోమలు,ఈగలు..బస్సులు,లారీలు,ఆటోల మీద....వచ్చాయి...
అవి తెల్లవార్లూ నాకు ఒకటే, "ముద్దులు"...వద్దన్నా వినకుండా....దుప్పటి లాగి మరీ పెట్టాయి........
*********************************************
తెల్లవారింది...నేను,బబ్బీ త్వరగా Hospital కి వెళ్ళాలని ready అయిపోయాము....
ఇంతకి ఎవరిని చూడ్డానికి వెల్తున్నామో.....అనుకుంటున్నారా..?
నాకు తెలుసు మీకు తెలుసుకోవాలని ఉందని......మా "బుచ్చిబావ" ని చూడ్డానికి వెల్తున్నాం...
"ఈ బుచ్చిబావ" ఎవరబ్బా.?..మీను మాకు ఎప్పుడు చెప్పనేలేదు..
అనుకుంటున్నారా..ఐతే ఇప్పుడు చెప్తాను మీకందరికి .....మీరంతా ఏం చేస్తారంటే,
ఒక బకెట్లో..వాటర్..తెచ్చుకోండి..(అయ్యో బట్టలుతకడానికి కాదండోయ్ Flashback లోకి వెళ్ళడానికి..)
తరవాత అందులో..ఒక రాయి వేయండి.....వేసేసారా....ఇప్పుడు అందులో తరంగాలు మొదలవుతాయి.....
ఒక తరంగం,రెండు తరంగాలు,మూడు తరంగాలు,నాలుగు తరంగాలు.....
అలా ఆ తరంగాలను చూస్తూ చూస్తూ ....నా flashback లోకి దూకేయండి........
*************************************************************
ఆ రోజు ఏం జరిగిందంటే......???
నాన్న గారు అప్పుడే వచ్చారు...నేను,బబ్బీ ఏదో మాట్లాడుకుంటున్నాము....
నాన్న గారు నన్ను,బబ్బీ ని పిలిచి రేపు మన ఇంటికి బంధువులు వస్తున్నారు..అని చెప్పారు....
మీరిద్దరు.." కోతిచేష్టలు" చేయకుండా..బుద్ధిగా ఉండాలి అన్నారు......
సరే అని ఇద్దరం తలలూపాం..........
లోపలికి వెళ్ళాకా మా బబ్బీగాడు చెప్పాడు....మీనక్క...నీకు తెలుసా..
వాళ్ళను రమ్మనడం వెనక ఒక పెద్ద కారణం ఉంది.....
వాళ్ళకు ఒక్కగానొక్క "పుతేర". (సుపుత్రుడు) ఉన్నాడు.....అతని నామధేయం "బంక వెంకట రమణా రెడ్డి"..
అలియాస్ "బుచ్చిబాబు"..(MBBS).
"ఇతనికి కుడిపక్క అమ్మా,ఎడమ పక్క నాన్న తప్పా వెనకా,ముందు ,పెద్దగా ఆస్తి పాస్తులేమి లేవు"..
కాని అబ్బాయి "చుక్కల్లో చంద్రుడు..,మంచివాడు,బుద్ధిమంతుడు"...
వాళ్ళు మనకి దూరపు బంధువులు..వరసకి అత్తయ్య,మావయ్య అవుతారు..
ఇక పోతే ఆ బుచ్చిబాబు గారు మనకి "బావ" అవుతాడే మీనక్క....
ఒక వేళ.. ఆ బుచ్చిబాబుకి నువ్వు,నీకు బుచ్చిబాబు నచ్చితే తరవాత
పిపిపి.....డుం..డుం..డుం..అన్నమాట..అని అసలు సంగతి చెప్పాడు...
**********************************************
మా నాన్న గారు నా పెళ్ళికి ఇంత తొందర పడుతున్నారేంటబ్బా అనుకుంటున్నారా...?
అయ్యో..రామా..!మళ్ళీ అదో పెద్ద..Flashback...
ఈనాటికి..సరిగ్గా 22 సంవత్స్రరాల క్రితం...ఈ భూమిపై ఒక "అద్భుతం" జరిగింది...
ఆ రోజు..Feb 14th..రాత్రి ..సమయం..సరిగ్గా 10.32 min.,,అవుతుంది.
అప్పటివరకు ఆకాశంలో ఏ మూలో నక్కి ఉన్న కారుమబ్బులు
వేగంగా కమ్ముకోసాగాయి...ఒకటే ఉరుములు,మెరుపులు,వర్షం...తుఫాను..అప్పుడే..నేను పుట్టాను..
నేను చిన్నగా ఉన్నప్పుడే "హిమాలయాల" నుండి ఒక "బాబా" వచ్చారంట...
నన్ను చూసి....ఈ అమ్మాయి "మామూలు అమ్మాయి" కాదు...
"బ్రహ్మకి ఇష్టపుత్రిక"...."కారణజన్మురాలు"....ఈ పాప ఏ పని చేసినా అందులో ఒక "ప్రత్యేకత" ఉంటుంది.
ఈ సొట్టబుగ్గల.. అమ్మాయిని చేసుకోబోయే వాడు....చాలా "పూజలు చేసిన వాడై" ఉంటాడు.
పూర్వ జన్మలో ఎన్నో "నోములు నోచిన వాడై" ఉంటాడు.....ఈ అమ్మాయి...
ఎక్కడ అడుగు పెడితే అక్కడ "లంకెబిందలే"....దొరుకుతాయి....ఎడారిలో అడుగు పెడితే
అక్కడ కూడా "వరదలొస్తాయి"...అని చెప్పారంట...మరేమనుకున్నారు.."మీనాక్షా..మజాకా"..!
అందుకే కాబోలు...మా నాన్న గారికి...ఒకసారి...పెరట్లో తవ్వుతుంటే..."బంగారం" దొరికింది....
అన్నట్టు ఈ మాట మీరు మళ్ళీ ఎవరితో అనకండి......మీతోనే అంటున్నా...!
ఇది మీకు ,నాకు మద్య్హలో ఉండాలి సుమండీ....అసలు నేనేమి అనలేదు,మీరేమి వినలేదు సరేనా..
***************************************************
నా కోసం పూజలు చేసేవాడు ఆ బుచ్చిబావే అయ్యింటాడేమోనని మా నాన్న గారి..అనుమానం..
అన్నట్టు మా బబ్బీ గాడి గురించి మీకు చెప్పలేదు కదూ...వాడు మా పిన్ని కొడుకు.
ముద్దుగా,బొద్దుగా ఉంటాడు.
చుట్టాలు వస్తున్నారు అని నాన్న గారు చెప్పగానే,మా బబ్బీ గాడికి ఒకటే సంతోషం .
పెద్దనాన్న,మనం షాప్ కి వెళ్ళి స్వీట్స్ తీసుకొద్దామా...అని అనేసాడు....
వాడికి నచ్చినవన్నీ కొనిపించుకున్నాడు...ఇంటికివచ్చాక మళ్ళీ వాడి ప్రసంగం మొదలైంది.
మీనక్క.. ఆ బుచ్చిబావ చాలా మంచివాడటే..
అల్లం బెల్లం అంటూ ఏదేదో చెప్పాడు....అన్నీ తెలిసిన ఆరిందలా...
**********************************************
చక్కగా నా మానాన నేను... "రామా రామా రామా నీలీ మేఘశ్యామ ..
రామా రఘుకుల సోమా భద్రాచల శ్రీరామా"....అని ఊరికే అలా పాడుతుంటే బబ్బీగాడొచ్చి....
మీనక్క....వాళ్ళని impress చేయడానికా..ఈపాట...ఏడ్చినట్టుంది.
ఇలాంటి పాటలు సినిమాల్లోనే బాగుంటాయి....ఎందుకంటే హీరోయిన్
పాట పాడుతుంటే వెనకాల నుండి Background music..వస్తుంది....
మరి మనం పాడితే ఏమి రాదాయే..!.....అందుకే నువ్వు ఆ పాట పాడకు అన్నాడు....
మనం ఏం చేసినా sensational గా ఉండాలి....ఒక "ప్రత్యేకత" ఉండాలి....
మరి ఏం పాడనురా బబ్బీ అని అడిగా....
"వాషింగ్ పౌడర్ నిర్మా..వాషింగ్ పౌడర్ నిర్మా....పాలలోని తెలుపు నిర్మాతో వస్తుంది...
రంగూల బట్టలే తల తల గా మెరిసేను...అందరూ మెచ్చిన నిర్మా...
వాషింగ్ పౌడర్ నిర్మా..శంకర్ దయాల్ షర్మా"......
నువ్వు ఈ పాట పాడుతుండు.....నేను వెనకాల నుండి నిర్మా..నిర్మా...అంటు
కోరస్ ఇస్తాను....అర్దమైందా....అన్నాడు ...వెధవా..!!!
***********************************************
తెల్లవారి పదింటికల్లా..రమణ గారి అమ్మా,నాన్న వాళ్ళు వచ్చేసారు...
కానీ...ఈ "నవాబ్ ఆఫ్ పటౌడి" గారు మాత్రం రాలేదు.....అంతలో బబ్బీగాడు అన్నాడు..
మీనక్క ఎవరో "పూలరంగడు" వస్తున్నాడే...అని..తను గేట్ తీసి అడుగు పెట్టారో లేదో....
"పిట్టలన్నీ ఆయనకి...రెట్టలతో స్వాగతం పలికాయి"...పాపం సిగ్గుపడుతూ ఇంట్లో అడుగుపెట్టారు....
అసలు సిగ్గుపడడం అబ్బాయిల లక్షణమని నాకు 5th class లోనే తెలిసింది..
ఆ వివరాలన్ని తరవాత చెబుతాను.......మీకందరికి..(ఎందుకంటే మళ్ళీ అదో పెద్ద flashback.)
నాన్న గారు...నన్ను,బబ్బీని బుచ్చిబాబు గారికి పరిచయం చేసారు.....
అలా..అలా...ఆ రోజు ముగిసింది.....
*********************************************
బుచ్చిబావ అప్పుడప్పుడు మా ఇంటికి వచ్చేవాడు.....
ఒక రోజు బబ్బీ ,నేను సినిమాకి వెల్తుంటే బుచ్చిబావ వచ్చాడు...
ఎక్కడికి వెల్తున్నారు..అని అడిగితే సినిమాకి అని చెప్పాం....
ఐతే నేను మీతో వస్తా...అన్నాడు.....సరే అని ముగ్గురం బయలుదేరాం...
సినిమా స్టాట్ అయింది....అందరం చూస్తున్నాం....ఆ సినిమా చాలా ట్ర్రాజెడి....
మా బుచ్చిబావ ఆ సినిమాలో లీనమై తన "భావోద్వేగాలను నియంత్రించుకోలేక".....
"భయంకరంగ ఏడవడం" మొదలెట్టాడు..ఆయన ఏడుపుకి జడుసుకుని చాలా మంది
ప్రేక్షకులు సినిమా చూడ్డం మానేసి ఈయన్ని వింతగా చూడ్డం మొదలెట్టారు....
ఇంతటితో కథ ముగిసిందా అంటే అదీ లేదు....ఆ సినిమాలో ఎక్కడైనా jokes వస్తే పెద్దగా నవ్వుతూ..
మా బబ్బీగాడి వీపు మీద చరవడం......పాపం ఆ రోజు బబ్బీ గాడు అయిపోయాడు...
***********************************************
తిరిగి ఇంటికి వస్తుండగా....బబ్బీగాడు.. మీనక్క..పుచ్చకాయ కొందామా...అన్నాడు...
అప్పుడు మొదలెట్టాడు బుచ్చిబావ "పుచ్చకాయ పచాపచా"....
"మనం ఎలాంటి కాయ కొనాలంటే.....మందపాటి తొక్కలతో..బరువుగా ఉండే కాయల్ని ఎంపిక
చేసుకోవాలి...చూపుడు వేలు లేదా..మధ్యవేలితో కాయ మీద గట్టిగా్ కొట్టి చూస్తే -
"ఎక్కడో-నూతిలో నుంచి వచ్చినట్లుగా శబ్దం వినిపిస్తే" అది తియ్యని గుజ్జున్న తాజా కాయేనని గుర్తించాలి.
నేల మీద ఆనుకునే కాయ భాగం తెల్లగానూ ఆకుపచ్చ రంగులోను కాకుండ కాస్త పసుపురంగులోకి మారి
ఉంటే అది బాగా పండినకాయే....అని గుర్తించాలి.(పైపెచ్చు మా బుచ్చిబావ ఊతపదం)
పైపెచ్చు పుచ్చకాయరసంలో తేనె కలుపుకుని తింటే గుండెజబ్బులు నయమవుతాయి..
పైపెచ్చు తాపం తగ్గాలన్న,,చెమట ద్వారా పోయే ఖనిజలవణాల లోపం తగ్గాలన్న పుచ్చకాయ తిని తీరాల్సిందే..
పైపెచ్చు ఈ పుచ్చకాయ పైతోలుకు ఎర్రని గుజ్జుకు మధ్య తెల్లని భాగాన్ని "కూర" చేసుకుని తినచ్చు.
పైపెచ్చు లోపలి గింజలను తీసి వేయించి వాటిపై "పొట్టుతీసి" తినచ్చు....
ఇలా పుచ్చకాయ గురించి చెప్పుకుంటు..పోతూనే ఉన్నాడు...
మీనక్క పుచ్చకాయ వద్దు గిచ్చకాయ వద్దు.....త్వరగా ఇంటికి వెల్దామే.. అన్నాడు...బబ్బీగాడు..
ఇంటికి వెళ్ళాక అమ్మ ...సినిమా ఎలా ఉందిరా బబ్బీ....
అని అడిగితే "పుచ్చకాయ" లా ఉంది అని చెప్పాడు బబ్బీగాడు...ఆ రోజు ఏలాగోలా ముగిసింది..
*****************************************
అలా అలా రోజులు గడిచిపోతున్నాయి....అంతలో నా results వచ్చాయి...
నా Results రోజు అందరు "ఉత్కంఠంగా" ఎదురు చూస్తున్నారు....ఫలితాలు ఎలా ఉంటాయో అని...
నేను మా college first వచ్చాను...(ఇది నిజమేనండోయ్)
దేవతలార ఈ సారి పాస్ చేయండి చాలు..మీ చుట్టు..
108.. చుట్లు తిరుగుతాను అని ఎన్నో మొక్కులు మొక్కాను....
కాని ఏకంగా college first తెప్పించేసారు...ఇక మొక్కులు తీర్చాలి కదా..అనుకుని..
తెల్లవారగానే "భద్రకాళిగుడి" కి బయలుదేరాం...నేను,బబ్బీ....
అంతలో మా బుచ్చిబావ వచ్చాడు...వామ్మో ..బుచ్చిబావ వచ్చాడే మీనక్క...అన్నాడు బబ్బీ..
ఇప్పుడెలాగే...అన్నాడు...అయ్యో గుడికి వెళ్తున్నాము అని చెబుదాము లేరా..!అన్నాను...
బావ రాగానే ఎక్కడికి వెళ్తున్నారు అని అడిగాడు...
ఉన్న కథా కమామిషు అంతా చెప్పాం ...(రాడేమో అనుకుని...)
నేను వస్తాను మీతో అన్నాడు...ఇంకేం చేస్తాం సరే అని వెళ్ళాం....
నేను చుట్లు తిరగడం స్టాట్ చేసాను....మా బబ్బీ గాడు కూడా నాతో పాటు తిరగడం మొదలెట్టాడు..
ఒరేయ్ నిన్ను చుట్లు లెక్కపెట్టమని చెప్పాను కదరా..వెధవ..నువ్వు ఎందుకు తిరుగుతున్నావ్ అంటే...
మీనక్క..బుచ్చిబావ..."పుచ్చకాయ పచాపచా"..మళ్ళీ ఎక్కడ మొదలెడతాడో..అని భయంగా ఉందే...
అందుకే ఇలా నీతో చుట్లు తిరుగుతానే..కనీసం పణ్యమైనా వస్తుంది కదే...!
ఇప్పుడా "పుచ్చకాయసుత్తి" నేను భరించలేనే..మీనక్కా..అన్నాడు..
మరి బుచ్చిబావ...ఎలా రా..?అంటే...మనం చుట్లు తిరిగుతుంటే లెక్కపెట్టమని చెప్పానక్క..అన్నాడు..
********************************************************
మొక్కు తీరింది...ఇక ఇంటికి బయలుదేరాం.....
నేను,బబ్బీ చాలా అలసిపోయాం.....అంతలో అమ్మ ఇక భోజనాలకి లెగండి..అని కేక...
అన్నం తిని కూర్చున్నాము...అంతలో బుచ్చిబావ "పొడుపుకథలు పొడుద్దామా" అన్నాడు..
సరే అన్నాం.....ఇద్దరం బుద్ధిలేకుండా..!!..బుచ్చిబావ పొడిచాడు ఒక పొడుపు...
దానికి మేమిద్దరం ఢమాల్....."లక్కబుడ్డి నిండా లక్షవరహాలు"..చెప్పుకోండి చూద్దాం....
అన్నాడు...మాకు తెలీదు బావ అన్నాం ఇద్దరం.....ఓస్ ఆ మాత్రం తెలీదా.."పుచ్చకాయ"...అన్నాడు..
మళ్ళీ మొదలైంది "పుచ్చకాయ పచాపచా"..!!!
నీకు తెలుసా మీను పుచ్చకాయతో "పచ్చడి" కూడా చేయోచ్చు...
ఓరి దేవుడా..!..ఈ సారి పుచ్చకాయ పచ్చడా.....?
****************************************************
మీను అసలు పుచ్చకాయ పచ్చడి ఎలా చేస్తారంటే....పుచ్చకాయ లోపలి ఎర్రని పదార్థం తినేయగా
మిగిలిన చెక్కు, పావుకిలో,నువ్వులు,ధనియాలు,జీలకర్ర,మెంతులు.వెల్లుల్లి,అల్లం,చింతపండు....
మొదలైనవి సిద్ధం చేసుకోవాలి...అన్నీ కలిపి మిక్సీలో వెయ్యాలి...
తరవాత అని....అంటుండగానే....బబ్బీగాడు..మీనక్క నాకు పొట్టలో నొప్పిగా ఉంది అంటు వెళ్ళిపోయాడు...
తరవాత బుచ్చిబావ పుచ్చకాయ పచ్చడి,పుచ్చకాయ తొక్కల ఫ్రై,పుచ్చకాయ చట్ని.పుచ్చకాయ హల్వా,
ఇలా రకరకాల వంటలు...ఇంకా పుచ్చకాయ పుట్టుపుర్వోత్తరాలు..అన్ని చెప్పాడు..
ఇదంతా, విన్న నాకు కళ్ళలో నీళ్ళు ఆగలేదు...బావ తలనొప్పిగా ఉంది నేను పడుకుంటా అన్నాను..
***************************************************
బబ్బీగాడు రాత్రి పడుకునేముందు నా దగ్గరికి వచ్చి మీనక్క....ఈ బుచ్చిబావతో నువ్వు వేగలేవే అన్నాడు..
ఒక వే్ళ నీ పెళ్ళి బావతో గనక ఐతే..నేను మాత్రం మీ ఇంటికి రానే...అన్నాడు..
ఎందుకురా..అంటే వామ్మో....బుచ్చిబావ చెప్పే" పుచ్చకాయ పచాపచా"..వినాలి...
ఇంకా ఆ దిక్కుమాలిన..."పుచ్చకాయ కూర","పుచ్చకాయ పచ్చడి","పుచ్చకాయ చట్ని,
"పుచ్చకాయ హల్వా","పుచ్చకాయ బిర్యాని" తినలేక చావాలి.....తలుచుకుంటేనే భయంగా ఉందే..
నేను రానే మీ ఇంటికి అన్నాడు...ఓరేయ్ బబ్బీ .,,బుచ్చిబావతో నా పెళ్ళి చేస్తే ఎలా ఉంటుంది అని అమ్మ
నాన్న అనుకున్నారు అంతే...గాని.. బుచ్చిబావకి నా పై అలాంటి అభిప్రాయం లేదురా
సో నో ప్రాబ్స్.....అన్నాను....ధీమాగా..
*********************************************************
తరవాత ఒక రోజు బుచ్చిబావ వచ్చి మీను..నేను..US వెల్తున్నాను...అని చెప్పాడు..(MS చేయడానికి)
మీను నేను ఇంకో..10 days తరవాత వెళ్ళిపోతా అన్నాడు...బుచ్చిబావ దిగాలుగా.
10 days తరవాత వచ్చి,బబ్బీ,మీను నే వెల్తున్నాను...
అప్పుడప్పుడు కాల్ చేస్తాను...సరేనా..అని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు...
*************************************************************
మళ్ళీ మొన్నే వచ్చాడు సరిగ్గా సంవత్సరం తరవాత.....US నుండి.......వాళ్ళ చెల్లి పెళ్ళికని...
వస్తుంటే..చిన్నaccident అయింది...
కొంచెం నడుము విరిగింది..అంతే..!..మిగతా అంతా ఓకె..నేను,బబ్బీ చూసి రావడానికి వెళ్ళాం...
వెళ్ళేప్పుడు పుచ్చకాయ తీసుకెడదామా..మీనక్క..అన్నాడు బబ్బీ వెధవ...
నువ్వు ముందు నోర్మూసుకుని పద అన్నాను...
******************************************
బుచ్చిబావ ఎలా ఉన్నావ్ అన్నాను...ఆ ఇప్పుడు పర్లేదు అన్నాడు....
అయ్యో పెళ్ళికి అని వస్తే ఇలా జరిగిందేంటి బావ ..అన్నాను...మేము బాగానే వస్తున్నాం మీను ..
వాడే గుద్దేసాడు......వెధవ..అన్నాడు....పోనీలే... మీను నువ్వు,బబ్బీ ఎలా ఉన్నారు..?
"నేను మీ ఇద్దరిని చాలా మిస్ అయ్యాను తెలుసా"...అన్నాడు....
"మేము కూడా నిన్ను చాలా మిస్ అయ్యాం బుచ్చిబావ అన్నాడు బబ్బీగాడు"....
అంతలో బుచ్చిబావ అన్నాడు..మీను..నేను...ఈసారి అమ్మ,నాన్నతో మన పెళ్ళి
గురించి మాట్లాడాలని నిర్ణయించుకున్నాను......అని.
ఈ వార్త విని...నాకు,బబ్బీకి నెత్తిపైన "పుచ్చకాయ" పడ్డట్టైంది....
అంతలో నేనే అన్నాను.. జోకులు వేయకు బావ..అని..జోకులు కాదు మీను..ఇది నిజం ...
ఓరుగల్లుకే.. పిల్లా పిల్లా..ఎన్నుపూస ఘల్లు ఘల్లు మన్నాదే..
ఓరచూపులే రువ్వే పిల్లా..ఏకవీర నువ్విలా ఉన్నావే..అంటూ ..పాటలు పాడ్డం మొదలెట్టాడు..
బుచ్చిబావ పాట బాగానే ఉంది కానీ... నేనెందుకు బావ నీకు...
నా కన్నా మంచి పిల్ల దొరుకుతుంది నీకు అన్నాను నవ్వుతూ..(ఏడవలేక)
నేను జోకులు వేయడం లేదు మీను..ఇది నిజం....కట్టుకుంటె నిన్ను తప్పా..
కట్టుకోనే కట్టుకోను...ఒట్టు పెట్టుకుంటినమ్మో బెట్టు చేయకే....అన్నాడు..బుచ్చిబావ...!!!
***********************************************
తరవాత అసలు ఏం జరుగుతుంది...ఈ కథ ఎటు మలుపు తిరుగుతుంది..
ఇంతకీ బుచ్చిబావకి,మీనుకి...సయోధ్య కుదిరిందా....?
సయోధ్య కుదరక..అయోధ్యలో అగ్నిగుండం బద్ధలైందా..? అసలేం జరిగింది...
తెలుసుకోవాలని మీకందరికి ఆత్రుతగా ఉంది కదూ....
తరవాతి కథ మీరు తెలుసుకోవాలంటే నేను త్వరలో .....తీయబోతున్న సినిమా చూడాల్సిందే....
బడ్జెట్ ఎంతో తెలియదు కాని సినిమా పేరు మాత్రం "పుచ్చకాయ పచ్చడి చేద్దాం రా"..!!!

20, ఫిబ్రవరి 2010, శనివారం

అమెరికాలో..'కడుపు మంట '

http://chegodeelu.blogspot.com/2008/09/blog-post_23.html(రిషి గారు- చేగోడీలు.కాం )



"హేయ్ రిషీ...ఈరోజు రాత్రి నువ్వూ రమేష్ మా ఇంటికి రావాలి..సరదాగా అందరం కల్సి డిన్నర్ చేద్దాం...
మా వైఫ్ కి అల్ల్రెడీ చెప్పేసా..సొ బి రెడీ బై సిక్స్, ఐ విల్ కం న్ పిక్ యు గైస్ "

సముద్రంలో అలలు వువ్వెత్తున ఎగసి పడ్డాయ్..అగ్నిపర్వతాలు బద్దలయ్యాయ్...చరిత్రలో ఒక మహాఘట్టం ఆవిష్కరించబడింది..

మా బాసు.. నన్నూ మా తింగరోడిని ఇంటికి బోజనానికి పిల్చాడు...అహ నా పెళ్ళంట సినిమాలో కోటా కి ప్రతిరూపం లాంటి మా బాసు ...మా ఇద్దర్నీ ఇంటికి బొజనానికి పిలవటమే కాకుండా..వచ్చి పికప్ చేసుకుంటానన్నాడు..కలా నిజమా.!!!

డిన్నర్ పార్టీ కి కారణం తెలీదు ...తెలుసుకోవాలని కూడా అనిపించలేదు..రోజూ కిచెన్లో నేను చేసే ప్రయోగం మా రమేష్గాడి మీదా...ఆ తింగరోడు చేసే ప్రయోగం నా మీదా పరీక్షించుకుని చివరగా బ్రెడ్డో బన్నో తినడం అలవాటైపోయింది.

మా బాస్ నొట్లోంచి వచ్చిన ఆ అమృతం లాంటి మాట విన్నప్పటినుంచి...కిచెన్ లో కుళ్ళాయి లీక్ అయినట్టు..ఆనందంతో పది నిమిషాలకొకసారి నా కళ్ళల్లో నీళ్ళు కారుతూనే ఉన్నాయి.

అమెరికా వచ్చి నాలుగు నెలలయ్యింది... ఒక్కసారైనా ఇంటికి పిలిచి కనీసం ఓ అరకప్పు టీ కూడా ఇవ్వలేదు వెదవ అని నిద్రలో కూడా తిట్టుకునేది..ఇలాంటి మంచి మనిషినా ? నా మీద నాకే చాలా కోపం వచ్చింది.
అవున్లే ఇంటికిపిలిచి టీ కాఫీలు ఇవ్వటానికి మనం ఏమైనా..మేనేజర్లా ? ఆఫ్టరాల్ తొక్కలో సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజినీర్లం...నాకు నేనే సర్ది చెప్పుకున్నాను.

ఏ పనీ చెయ్యబుద్దికావడం లేదు....కీ బోర్డూ మవుసూ వంక చూస్తే... చికెనూ మటనూ..రొయ్యలూ చేపలూ అందంగా పింగాణీ ప్లేటుల్లో సర్దిపెట్టినట్టుగా కనిపిస్తున్నాయ్...

కొద్దిగా తేరుకుని ...రమేష్ గాడి క్యూబికల్ కి వెళ్ళి చూసా..సీట్లో లేడు...డౌటొచ్చి బెంచీ కింద చూసా..కింద కూర్చొని పిచ్చి పిచ్చి గా వాడిలో వాడే నవ్వుకుంటున్నాడు...మనిషి కొద్దిగా సున్నితం ఇలాంటి షాకులు తట్టుకోలేడు.

మొహం మీద నీళ్ళు చల్లి ....లేపి కూర్చీలో కూర్చోబెట్టాను...

'ఓరెయ్ రిషిగా..బాసూ..భొజనం..అంటూ ఏడుస్తూ కౌగిలించుకున్నాడు...'

............................

లంచ్ చేస్తున్నప్పుడూ అదే ద్యాస ...లంచ్ బాక్సులో ఉన్న రెండు బ్రెడ్డు ముక్కల్ని కసితీరా కొరికి..ఈ రోజు రాత్రికి నిన్ను ముట్టుకోను..బతికిపోయావ్ పో..అనుకున్నా.
'ఓరెయ్ రిషిగా..రోజూ ఈ కోడిగుడ్లు తినీ తినీ ..ఏదో ఓ రోజు నువ్వూ నేనూ తలా ఓ గుడ్డూ పెట్టేలా ఉన్నాం రా...రాక రాక చాన్సొచ్చింది.. ఈరోజు బాసుగాడింట్లో మన బాటింగ్ అదిరిపోవాలి...నేను మాత్రం మొత్తం ఓవర్లు ఆడితే గానీ బాటింగ్ ఆపను.. ' అన్నాడు బాయిల్డ్ గుడ్డొకటి బుగ్గనేసుకుని మా రమేష్ గాడు.

ఈరోజు ఫ్రైడే అన్న ఆనందం ఒక వైపు ...రాత్రి బాసు ఇంట్లో జరగబోయె డిన్నర్ ద్రుశ్యాలు మరో వైపు మనసుని కితకితలు పెడుతుంటే....సాయంత్రం 4 కల్లా ఆఫీస్లోంచి చెక్కేసి...రూం లో

'గాల్లో తేలినట్టుందే....
గుండె జారినట్టుందె...
ఫుల్లూ బాటిలెత్తి...దించకుండా తాగినట్టుందె '

అని ఓ పావుగంట..నేను రమెష్ గాడూ స్టెప్పులేసుకున్నాం.

గంటలో రెడీ అయిపోయి...పాడ్లు కట్టుకుని ఫీల్డులోకి ఎంటర్ అవడానికి సిద్దంగా ఉన్న గౌతం గంభీరూ సెహ్వాగ్ జంటలా..నేనూ రమెష్ గాడూ బాల్కనీ లో కూర్చుని..వచ్చీ పోయె కారుల్లో మా బాసు గాడి కారు ఉందేమో అని చూస్తూ ఉన్నాం.

వచ్చేసాడు..మా బాసు. కంగారులో బాల్కనీ లోంచి దూకడానికి రెడీ గా ఉన్న రమేష్ గాడిని వారించి కిందకి నడిచి వెళ్ళి కార్లో ఫ్రంట్ సీట్లోకి మా తింగరోడిని తోసి నేను బ్యాక్ సీట్లో కూర్చున్నా..

'రై ..రై...' అరిచాడు మా రమేష్ గాడు.

కారు బాగానే నడుపుతున్నాడు మా గురువు...

'వాట్స్ అప్ గైస్ ...అవునూ మీరు రూం లో వంట చేస్కుంటారా ?' అడిగాడు మా బాస్.
'కటింగ్ సెక్షన్ నాది...' గొప్పగా చెప్పాడు మా తింగరోడు.
'ఓహ్..గుడ్...సొ వుల్లిపాయలు నువ్వు కట్ చేస్తే..రిషి వంట చేస్తాడన్నమాట ' అన్నాడు బాసు.
'కరెక్టు గా అన్నీ కట్ చేసి ఇస్తే..వంట చాలా ఈజీ సార్ ...మనం కటింగ్ సెక్షన్ లో కింగు ఏదైనా చిటికెలో తరిగి ఇచ్చెస్తా ' స్టార్ హోటల్లో చీఫ్ చెఫ్ లా చెప్పాడు మా వోడు.

'ఓహ్..గుడ్ గుడ్...' రమేష్ గాడి వంక చూసి ఓ నవ్వు నవ్వాడు మా బాసు.

అప్రైసల్ లో 5 కి 5 రేటింగ్ వచ్చిన వాడిలా..వెనక్కి తిరిగి చూసావా మన గొప్పతనం అన్నట్టు కళ్ళెగరేసాడు..మా తింగరోడు.


కార్ పార్క్ చేసి...ఇంట్లోకి తీసుకెళ్ళాడు మా బాస్.

'ఉమా ..హీ ఈస్ రిషి న్ హీ ఈస్ రమేష్....' వాళ్ళావిడకి పరిచయం చెసాడు.

'హలో బావున్నారా..ఈయన ఎప్పుడూ మీగురించే చెబుతూ ఉంటారు...అలా సోఫాలో కూర్చోండి..'

' ఏవండీ డిన్నర్ చేసేస్తారా ...ఇంకా వద్దు అంటే ఈలోపులో టీ ఇస్తాను ...రిషీ టీ తాగుతావా...లేక కాఫీనా ?'

రమేష్ గాడు ఇవేవీ పట్టిచ్చుకోకుండా..కిచెన్ వైపు చూస్తూ...కుక్క టైపులో ముక్కుతో వాసన చూస్తూ ఏం కూరలు వండారో అని గెస్ చేస్తున్నాడు '

'ఏనీ తింగ్ వోకే అండీ..' అన్నా...

ఎంత ఆప్యాయత..ఎంతా కలుపుగోలుతనం..నాకు 'సంక్రాంతి ' సినిమా చూస్తునట్టుగా ఉంది...మా బాసూ వాళ్ళావిడా సంక్రాంతి సినిమాలో వెంకటేషూ స్నేహా లాగా కనిపిస్తున్నారు...నా కళ్ళకి.

'ఓరెయ్ రిషీ..నాన్ వెజ్ లేదేమోరా...' స్మెల్ ఏం రావడం లేదు..చెవిలో గొణిగాడు రమేష్ గాడు.

చస్..నోర్మూసుకుని కూర్చో... నా అన్నా వదినలని ఒక్కమాటన్నా నేను ఊరుకోను.

'అన్నా వదినలేంట్రా ' కన్ఫ్యూస్ గా అడిగాడు రమేష్గాడు.

'ఇప్పుడే డిసైడయ్యా...మన బాసూ ఉమా గారూ..ఈరోజు నుంచీ మనకి పెద్దన్నయ్య వదిన టైపు...'

అర్దమయ్యీ అర్దంకానట్టు చూసాడు రమేష్ గాడు.

టీలు తాగి...టీవీలో కార్టూన్ షో చూసాకా...
ఇంక డిన్నర్ స్టార్ట్ చేద్దం అన్నారు మా వదిన. :)

మూతలు పెట్టిన గిన్నెలు టేబుల్ మీద పెడుతుంటే....వాటివంక కళ్ళర్పకుండా చూస్తున్నాడు మా రమేష్ గాడు.

'కమాన్ రమేష్....ఫీల్ ఫ్రీ' అని మా రమేష్ గాడిని ముందుకు తోసాడు మా బాసు.

అంతే వుసేన్ బోల్టు కి తాతలా పరిగెట్టి ప్లేటు తీస్కొని కున్ను మూసి తెరిచేలోపు టేబుల్ ముందున్నాడు రమేష్ గాడు.

"అన్నం, పప్పూ, సాంబారూ, ప్రియా పచ్చాడి... పెరుగూ"

ఫ్యూజు పోయిన బల్బులా ఉంది రమేష్ గాడి మొహం....నాన్వెజ్ లేదు అనే నిజాన్ని ఇంకా నమ్మలేకపోతున్నాదు...

చికెనూ మటనూ మాట దేవుడెరుగు...కనీసం మన టైపులో ఒక కోడిగుడ్డు కూడా లేదు ...ఇదేం దిక్కుమాలిన డిన్నర్ రా..అన్నట్టు చూసాడు నావైపు .

నాది కూడా ఇంచిమించు వాడి పరిస్తితి లాగానే ఉంది. అయినా ఉమా గారి ఆప్యాయత ముందు చికెనూ మటనూ ఒక లెక్కా అనుకుని...

'అన్నా.. వదినా...' అని రమెష్ గాడి చెవిలో గొణిగా...

'నీ బొంద '..గట్టిగా పైకే అన్నాడు మా తింగరోడు.

'కంద కాదు బాబూ ..ఇది పప్పే ' అంది మా బాసు వాళ్ళావిడ రమేష్ గాడి వంక చూసి.

మారు మాట్లాడకుండా...నా వైపు తిరిగి..ఏ పిచ్ అయితే ఏంటి...వెజ్ అయినా నాన్ వెజ్ అయినా...నా బాటింగ్ స్టైల్ మారదు..అని..బాటింగ్ మొదలెట్టాడు మా రమేష్ గాడు.

'ఈ సండే మా పాప బర్త్ డే ...' అన్నాడు మా బాసు.

'హెయ్ ...గుడ్ సార్...' అరిచాడు మా రమేషుగాడు ..ఎక్కడొ మళ్ళీ నాన్ వెజ్ ఆశ చిగురించింది వాడికి.

'ఏంటో మొన్నటి నుంచీ చూస్తున్నా...ఓ టెన్షన్ పడిపోతున్నారు..రిషీ రమేషూ ఉన్నారు కదా హెల్ప్ చేయటానికి..ఎల్లుండి పార్టీ అయ్యేదాకా ఇక్కడే ఉంటారు..ఏం రమేషూ.. ' అంటూ నా వైపు చూసింది బాసు వాళ్ళావిడ.

నాకేమూలో చిన్న అనుమానం మొదలయ్యింది....చూస్తుంటే అంతా ముందే రాసేసుకున్న స్క్రిప్ట్ ప్రకారం జరుగుతున్నట్టనిపించింది. బాసు వెదవ ఇంత సడన్ గా ఇంటికిపిలిచింది పని చేయించుకోడానికా!!!

'ఆ లేదండీ..రేపు మా కజిన్ వస్తాడు..నైట్ కి ఇంటికెళ్ళిపోవాలి ' అని చెపుదామనుకొనే లోపే...మా తింగరోడు కొంపముంచేసాడు.

'ష్యూర్ ..విత్ ప్లెసర్ ...అయినా మాకు వీకెండ్ లో ఏం పన్లుంటాయండీ..కాలేజ్ డేస్ లో రోజుకో బర్త్ డే పార్టీ చేసే వాళ్ళం..' నాన్ వెజ్ ఆశతో నోటికొచ్చినట్టల్లా వాగేసాడు రమేషు గాడు.

'ఒరేయ్ రమేషూ అదికాదురా...రేపు మా కజిన్ వస్తాడు కదరా' అన్నా...ఈ డైలాగ్ కి రమేష్ గాడు నావైపు తిరిగితే కన్ను కొట్టి విషయం అర్దం చేసుకోరా బాబూ అందామని నా అయిడియా..

'మీ కజినా ...అమెరికాలో ఎవరున్నార్రా ' నా వంక చూడకుండా సాంబార్ కలుపుతూ అన్నాడు రమేష్..

ఓరి తింగరముండాకొడకా...కొంపముంచేవ్ కదరా అనుకుని...ఇంక చేసేదేమీలేక..
'మార్నింగ్ వస్తామండీ ' అన్నా...మా బాసుతో.

'వోకె ..నో ప్రాబ్లం మార్నింగ్ 9 కి నేనొచ్చి పికప్ చేసుకుంటా' తప్పించుకునే చాన్సే లేదన్నట్టు చెప్పాడు మా బాసు.

డిన్నర్ కార్యక్రమం పూర్తయ్యింది....మా తింగర వెదవ నాట్ అవుట్ బాట్స్ మన్ గా చివరగా..వెళ్ళి చెయ్యికడుకున్నాడు.

మా బాసు గాడు మమ్మల్ని మా రూం దగ్గర డ్రాప్ చేసి..'మార్నింగ్ 9...బీ రెడీ' అనేసి..వెళ్ళిపొయాడు.

బాసు గాడు అటు వెళ్ళగానే...రమేష్ గాడిని వంగో బెట్టి నడ్డి మీద మోచేతితో 10 సార్లు గట్టి గా గుద్ది ...మదుబాబు నవల్స్ లో షాడో విలన్ని తన్నినట్టు డొక్కలో తన్నా '

తప్పించుకుని దూరంగా పరిగెట్టి...'ఏవయ్యింది రా ?' అన్నాడు.

'ఓరెయ్ తింగరి వెదవా...భోజనం ఆశ పెట్టి మనతో బర్త్ డె పార్టీ పన్లన్నీ చేయించ్కుందామని బాసుగాడి
ప్లాను రా..నువ్వేమో తిండి చూడగానే చంద్రముఖిలాగా మారిపోయి నావంక కనీసం చూడనయినా చూడకుండా సాంబార్ తాగుతావ్ రా ...?' కోపంగా అరిచా...

'అదేంట్రా...నువ్వే కదా మా పెద్దన్నయ్యా పెద్దొదినా అన్నావ్' అందుకనే నేనూ..నసిగాడు.

'నోర్ముయ్ రా పిడత మొహం వెదవా...బర్త్ డె పార్టీ అనగానే నాన్ వెజ్ ఉంటాది...కుమ్మెద్దాం అని నీ ప్లాను..' కోపంగా అన్నా..

'ఒరేయ్ రిషిగా...ప్రతీదాన్నీ అనుమానించడం కరెక్ట్ కాదురా...బర్త్ డె పార్టీ కి పన్లంటే ...బట్టలుతకడం, గోడలకి సున్నాలు వెయడం..వాళ్ళ పాపకి స్నానం చేయించటం కాదురా...ఎదో కుర్చీలు సర్దడం, షాపింగూ...రూం కి చిన్న డెకరేషనూ అంతే..ప్రపంచంలో ఏ బర్త్ డె పార్టీకీ అంతకుమించి పని ఉండదు...' వీపు రుద్దుకుంటూ అన్నాడు రమేష్ గాడు.

నేనేమీ మాట్లాడలేదు.....

'అయినా జస్ట్ ఈ మాత్రం హెల్ప్ చేయించుకోడానికి మనల్ని ఒక రోజు ముందుగా ఇంటికి భోజనానికి బుద్దున్న ఏ వెదవా పిలవడు రా...కళ్ళుమూసుకుని రేపు బాసు గాడికి ఆ చిన్న చిన్న పనులు చేసి పెడితే ఇంచక్కా పార్టీలో చికెనూ మటనూ కుమ్మేయచ్చు ' మళ్ళీ వాడే అన్నాడు.

ఈసారి నాకూ ఎందుకో మా తింగరోడు చెప్పింది నిజమనిపించింది.

'మ్మ్మ్హ్....మే బీ యు ఆర్ రైట్ ' అన్నా...వెంటనే మా రమేష్ గాడు నన్ను వంగోబెట్టి నడ్డి మీద 15 సార్లు గుద్ది రూంలోకి పరిగెట్టాడు.

రూం లో రాత్రి జల్సా పాటలు పెట్టుకుని...రమేష్ గాడు ఒక్కడే ఓ నాలుగు స్టెప్పులేసుకుని పడుకున్నాడు...

........................................

9 కల్లా మా బాసు రావడం ...వాళ్ళ ఇంటికెళ్ళి 10 కల్లా టిఫెనూ టీ పూర్తి చేయడం జరిగిపోయాయ్...
'చూసావా..నామాట విన్నందుకు పొద్దున్నే టిఫెనూ టీ ఫ్రీ గా కొట్టేసాం' అన్నట్టు చూసాడు రమేష్ గాడు నా వంక.

'ఏవండీ కొద్దిగా వుల్లిపాయలు కోసి పెట్టరూ ...' అడిగింది మా బాసుని వాళ్ళవిడ.

'నేను ఇంకా షాపింగ్ కి వెళ్ళి అవీ ఇవీ కొనాలి...మన రమేష్ కటింగ్లో కింగు..రమేషూ కొద్దిగా హెల్ప్ చెయ్యవా' మొహమాటం లేకుండా అడిగాడు మా బాసు.

నాకు ఎగిరి గంతెయ్యాలనిపించింది....తింగరి వెదవా..నేను చెబితే విన్నావా అని మనసులో అనుకుంటూ జాలిగా చూసా మా రమేష్ గాడి వైపు.

అప్పటికే కింద నాలుగు న్యూస్ పేపర్లు పరిచి ..2 కిలోల వుల్లిపాయలు 1/2 కేజీ పచ్చిమిర్చీ ...పెద్ద అల్లం ముక్కా పడేసింది మా బాసిణి ( బాసు పెళ్ళాం)

రమేష్ గాడి మొహం లో నెత్తురు చుక్క లేదు...పిచ్చిగా గాల్లోకి చూస్తున్నాడు.

ఎందుకైనా మంచిదని...నేనూ మీతో షాపింగ్ కి వస్తా అని మా బాస్ తో అన్నా...

వోకే ...నేనూ రిషీ వన్ హవర్లో వస్తాం.....ఈలోపు ఏమైనా హెల్ప్ కావాలంటే రమేష్ ని అడుగు అని రమేష్గాడికి వినపడేలా వాళ్ళావిడతో చెప్పి కారు తీసాడు బాసు.

.............................

అర డజను షాపులు తిరిగి...అడ్డమయినవీ కొని ఇంటికి చేరేసరికి మద్యాహ్నం రెండు అయ్యింది. గుమ్మంలో అడుగుపెట్టగానే...పరిగెట్టుకొచ్చింది మా బాసు వాళ్ళావిడ.

'ఏవండీ రమేషు కళ్ళు తిరిగి పడిపోయాడు ' కంగారుగా చెప్పింది.

'ఏం ఏమయ్యింది....' అంతే కంగారుగా అడిగాం నేనూ మా బాసూ..

'ఇప్పటి దాకా బాగానే ఉన్నాడండీ ....ఇందాక మన పాపని ఎత్తుకుని తిప్పాడు కూడా...నేను సోఫా కవర్లు మార్చాలి కొద్దిగా హెల్ప్ చేయవా రమేషూ అని అడిగా ఇంతలోనే....' జరిగిన విషయం ఇదీ అన్నట్టు చెప్పింది.

సోఫాలో కళ్ళు మూసుకుని పడుకున్న రమేష్ గాడిని చూసి జాలేసింది నాకు.

'ఏరా ఎలా వుంది ఇప్పుడు ?' అడిగాను..

సమాదానం గా .....మూడోకంటికి తెలీకుండా ఒక కాగితం నా చేతిలో పెట్టాడు రమేష్ గాడు.

విప్పి చూసాను...'నన్ను ఎలాగైనా ఇక్కడ నుంచి తీసుకెళ్ళిపోరా' అని ఉంది :)

మా తింగరోడి ప్లాన్ అర్దమయ్యింది...వెంటనే మా బాసు తో రమేష్ కి 'లో బీపీ' ఉంది అని చెప్పి...అర్జెంటుగా రూం కి వెళ్ళి మందులేసుకుని రెస్టు తీసుకుంటేగానీ మనిషి బతకడు అన్న టైపులో హడావిడి చేసేసరికి...మమ్మల్నిద్దరినీ మా రూం కి తీసుకెళ్ళి పడేసాడు మా బాసు.

.....................................

'ఇంక చాలు లెగరా......' అనేసరికి 'ఒరేయ్ రిషీ నీ రుణం జన్మ జన్మలకీ తీర్చుకోలేనురా.......' అని బావురుమన్నాడు రమెష్ గాడు.

వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తూ...ఒరేయ్ నువ్వు నిన్న చెప్పిన మాట నిజమేరా...బాసు గాడి కూతురు బర్త్ డె పార్టీకి మనల్ని బాగా వాడుకున్నాడ్రా... అన్నాడు.

'ఏవయ్యిందిరా...జస్ట్ వుల్లిపాయలే కదా కోయమన్నారు....'

'దాని శార్దం దాని బొంద..బాసు గాడి పెళ్ళం కన్నా ..మన బాసు గాడే బెటర్ రా.....
నా జీవితం లో రోజుకి రెండు కన్నా ఎక్కువ వుల్లిపాయలు ఎప్పుడూ కొయ్యలేదురా..అలాంటిది..నాతో ఎన్ని కిలోల వుల్లిపాయలు కోయించింది రా...మీరు వెళ్ళిన తర్వాత ఇంకో కేజీ వంకాయలు కేజీ బంగాళదుంపలూ కోసిపెట్టాను.. ఒక పది నిమిషాలు బ్రేక్ ఇచ్చి నాకు రాదని చెప్పినా వినకుండా నాతో గ్రైండర్లో ఇడ్లీ పిండి రుబ్బించింది రా...తర్వాత నువ్వు అచ్చు మా తమ్ముడిలా ఉంటావ్ అని ...ఇల్లంతా వాక్యూం క్లీనర్తో ...........' వెక్కి వెక్కి మాటలు రావడం కష్టం గా ఉంది...రమేష్ గాడికి

'ఇన్ని పన్లూ చేసి...ఫైవ్ మినిట్స్ రెస్ట్ తీసుకుందామంటే...కొద్దిగా పాపని చూస్కోవా..అని పిల్ల ముండని నాకు బవలంతం గా అంటగట్టి వెళ్ళిపోయిందిరా....అది పాప కాదురా పీపా ...ఎత్తుకునితిప్పితే గానీ అది ఏడుపాపదని అర్దమయ్యి అరంగంట ఎత్తుకుతిప్పారా...ఇంక నా వల్ల కాక కింద కూర్చోబెడితే కండ వూడిపోయేలా జబ్బ పట్టుకుని కొరికేసిందిరా........మీరొచ్చేసరికి ప్రాణాల్తో ఉంటానో ఉండనో అని ఈ డ్రామా అంతా ...' ఏడుస్తూ చెప్పాడు ...

మా తింగరోడి కష్టాలకి ....మా బాసు దంపతుల పార్టీ మేనేజ్మెంట్ అండ్ రిసోర్సు యుటిలైజేషను తెలివికి నవ్వుకుంటూ ...వాడిని వూరుకోబెట్టి...పడుకోమని చెప్పి ...నేనుకూడా మంచం మీద వాలిపోయా..

............................

ఎవరివో మాటలు గట్టిగా వినపడేసరికి....మాంచి నిద్రలో ఉన్న నేను వులిక్కిపడి లేచాను. పక్క రూంలో రమేష్ గాడు ఎవరితోనో ఫోన్లో మాట్లాడుతున్నాడు....

'ఏంటీ పార్టీ నా ?'
'వెజ్జా నాన్ వెజ్జా '...........

అపార్ధం చేసుకోరుగా .......!

http://naaspandhana.blogspot.com/2008/12/blog-post_10.html (నా స్పందన లలిత గారు )

పొయిన శుక్రవారం కాకినాడలో మరీ అంత ముఖ్యంకాదు, అలాగని ఎగ్గొట్టడానికీ వీల్లేని పెళ్ళొకటి వుంటేను హాజరు వేయించుకు వచ్చేద్దామని వెళ్ళాను . ఎప్పుడో రాత్రి పెళ్ళి . అందాకా ఏం చెయ్యాలా అని ఆలోచిస్తుంటే ఆ వూర్లోనే కొత్తకాపురం పెట్టిన మా రవిగాడు గుర్తొచ్చాడు . ఇందాకా వచ్చాకా చూడకుండా వెళితే ఏం బావుంటుంది అని వాడికో ఫోను కొట్టా . నేను ఫలానా చోతున్నాను . నన్ను చూడాలనిపించినా మీ ఇంటికి తీసుకెళ్ళి ఆతిద్యం ఇవ్వాలాని వున్నా రావచ్చు అని . మరీ అలా ముందరికాళ్ళకి బంధం తగిలించి లాగితే రాక చస్తాడా . ఓ పావుగంట్లో వాడు నాముందున్నాడు . మరో పావుగంటలో మేం వాడింటిముదున్నాం . ఏంతైనా కొత్తపెళ్ళికూతురు కదా అందుకే పాపం అత్తింటి చుట్టానైనా ఆదరంగానే లోపలికి ఆహ్వానించింది వాళ్ళవిడ . ఇల్లంతా పరికించి చూసి "బావుందర్రా .............బానే సర్దుకున్నరు " అని ఓ కంప్లిమెంటు ఇచ్చి కూర్చునేసరికి టీపాయ్ మీద టిఫ్ఫిన్ ప్లేట్ రెడీ . కాకినాడ స్పెషల్ కొటయ్య కాజా అందుకోబోతున్న నా చూపుని అక్కడే వున్న " జరీచీర" తన వైపుకి తిప్పేసుకుంది . దాన్ని చూసి ఒక గుటక మింగి కొత్తదిలావుందే అనిపైకే అనేసి ఆత్రంగా చేతుల్లోకి తీసుకొని ఆసగా చూస్తుంటే నా వీక్నెస్స్ తెల్సిన మా రవిగాడు " కావలంటే తీసుకెళ్ళు" అన్నాడు . లోపల్లోపల ఆనందంపడినా పైకి మొఖమాటం నటిస్తూ " అబ్బే వద్దులే బయటెక్కడైనా దొరుకుందేమో చూస్తాను "అన్నాను . " అయ్యో మళ్ళీ ఇంకోటి తీసుకోటమెందుకు నీకు కావల్సినన్ని రోజులు వుంచుకో , అసలు నువ్వు తిరిగి ఇవ్వకపోఇనా పర్లేదు " అంటున్న వాడు నాకు ఆ క్షణంలో బలిచక్రవర్తిలా కనిపించాడు

ఎందుకంటే అప్పటికే నా దృష్టి ఎదురుగా వున్న అద్దాల బీరువా మీద పడింది . బీరువా తెరిచి అందులో వరుసగా పొందికగా సర్దిన వాటిలోంచి ఓ నాలుగు చేతుల్లోకి తీసుకొన్నాను . అప్పాటికే నా అంతరార్ధం కనిపెట్టిన మావాడు వామనుడి నోట మూడోవరం విన్న బలిచక్రవర్తిలా చూస్తూ " కావాలంటే తీసుకెళ్ళు " అనక తప్పలేదు . ఈవిడకి తొందరగా కాఫీ ఇచ్చేస్తే నయమను కుందేమో వాళ్ళవిడ కంగారుగా వంటింట్లోకి పరిగెత్తింది .

వచ్చినందుకు బానే గిట్టుబాటయ్యిందని సంబరపడుతూ "శీఘ్రమేవ శుపుత్రప్రాప్తి రస్తు "అని ఒక భారీ దీవెన కొత్త జంటకి నా బహుమతిగా ఇచ్చి బయలుదేరా

నేను అంతలా ముచ్చటపడీ మా వాడిని మొహమాటంలో పడేసి తెచ్చుకున్న "జరీచీర"

శ్రీపాద సుభ్రహ్మణ్య శాస్రి కధల సంపుటి : పుల్లంపేట జరీచీర

అద్దాలబీరువాలోంచి ఎత్తుకొచ్చినవి

శ్రీ రమణ : గుత్తొంకాయ్ కూర _ మానవసంబంధాలు

ఆరుద్ర ; రాముడికి సీత ఏమౌతుంది

వంశీ ; వెన్నెల బొమ్మ , రవ్వలకొండ నవలలు


"ఆశగా ఎత్తుకొచ్చావ్ గాని మళ్ళీ నా వంక చూసావా " అన్నట్టు నిష్టూరంగా "పుల్లంపేట జరీచీర" , అవును......మరే.......మరే అని వంతపాడుతుతూ మిగతా పుస్తకాలు నా వైపు కోపంగా చూస్తున్నయ్

వాటినోసారి పలకరించి వస్తా ..................... అవునూ ముందు దేనితో మొదలుపెట్టాలీ?


పుస్తక పఠనం అంటే ఆసక్తి వున్నవారికీ ఎవరింటికైనా వెళ్ళినపుడు అక్కడ మంచి పుస్తకాలు కనిపిస్తే నోరూరకుండా వుంటుందా ,మనసు జారకుండా వుంటుందా చెప్పండి . నేను అంతే" మనసు నిలుపుకోలేక మరీ మరీ అడిగాను అంతే .....................అంతే " మరి అపార్ధం చేసుకోరుగా .........!