మాటల యుద్ధం ముగిసిన వేళ...

http://naaspandhana.blogspot.com/2009/01/blog-post_06.html (లలిత-నా స్పందన)




"ఏవోయ్"
"................."
"ఇదిగో నిన్నే"
"...................."
"నిన్నేనోయ్ నా అర్ధాంగీ "
"......................."
"దయచూపగరాదా దేవీ........................."
"...................."
"ఐతే ఇక అంతేనా , నే పోనా..............."
"ఏవిటీ అంతేనా"?
"మూడురోజులనుండి బ్రతిమాలుతున్నా "
"ఎవరూ బ్రతిమాలమన్నదీ"
"నువ్వలా వుంటే నాకు వుండబుద్ది కావద్దూ"
"అబ్బో ప్రేమ కారిపోతుంది లెండి "
"మరికాదా"?
"అంత ప్రేమున్నవారు నన్నంత మాట ఎలా అనగలిగారో "?
"ఏ మాట".....ఎప్పుడూ"?
"అబ్బే ఏం ఎరగరుమరి"
" ఒహో...అదా నువ్వింకా అదే తల్చుకు బాధపడితే ఎలా "?
"ఎలా అంటే వదిలెయ్యండి .......ఈ బ్రతిమాలడాలెందుకూ"?
"ఎందుకేవిటీ నువ్విలా వుంటే నాకు పనిమీద మనసు నిలవటం లేదు మరి .ఎంత బాధగా వుందో తెలుసా "
"అంత బాధ పడేవారైతే నన్నంత మాటంటారా"?"............... " అదీ మీ అమ్మగారి ముందు"
"అదన్న మాట అసలు సంగతి ,మొగుడు కొట్టినందుకు కాదు తొడికోడలు నవ్వినందుకు అన్నట్టుంది "..........
"కాదూ మరి "! విన్న అవిడ వూరకే వుంటారా నలుగురికీ చెప్పకుండా "?
"చ అమ్మ అలా చేయదులే "
"ఆహా... మీరు నన్నంత మాట అంటుంటే ఆవిడ మొహం ఎంత వెలిగిపోయిందో గమనిస్తే తెలిసేది "
".............................."
" మా ఆయన నన్ను పల్లెత్తు మాటనరు " అని తోడికోడళ్ళతోనూ, ఆడబడుచుల తోనూ గర్వంగా చెప్పుకునేదాన్ని .............ఇప్పుడు అంతా కూడి నా వెనకే నవ్వరూ"?
"అదేవంత మాట . ఏదో ఆరోజు చికాకులో నోరు జారింది అందుకేగా క్షమించమని నీ చుట్టూ ప్రదక్షిణలు చేస్తుంది "
"............................."
" అయినా ఆ చిన్న మాటకే నువ్వింత మనసు కష్ట పెట్టుకుంటావని తెలియకా................."
అవున్లెండి ...నా కష్టం తమకెప్పుడు తెలియాలి "?
"...................."
"ఇంటెడు చాకిరీ ఒక్క చేత్తో చేసుకొస్తున్నానన్న జాలైనా లేకుండా నన్నంట మాట అంటారా "?
"జాలి లేకేం బంగారూ....." సుకుమారంగా పెరిగిన మా రాణి గారి సేవకి ఒక్క పరిచారికనైనా నియమించలేకపొయితిమని బాధ పడని రోజుంటే ఒట్టు "
"అబ్బో ..........ఈ వెటకారాలకేం తక్కువ లేదు రాజా వారికి " అంత సుకుమారి వైతే పుట్టింటి నుంచి పనిమనిషిని తెచ్చుకోవలసింది అనేకదూ మీ దెప్పిపొడుపు"
"హవ్వ.... " " నా మాటకర్ధం అదికాదోయ్" నా వుద్దేసం ............"
"అర్ధం అదే, వుద్దేసం అదే ఆ మాత్రం పసిగట్ట లేని అమాయకురాలిని అనుకున్నారా"?
"అయ్యో ............ నువ్వలా వూరకే బాధ పడుతుంటే నా కేం మాట్లాడాలో తెలియట్లేదు "
"ఇంకేం తెలియాలి అనాల్సిన మాటలెప్పుడో అనేసారుగా "?
" నేనా......ఏమనేసానూ"?
"మళ్ళీ మొదటికొస్తున్నారా ..........నన్నన్న మాట మరిచిపోయారా"?
"అబ్బ ఇంకా అదే సాగదీస్తే ఎలా"
"నేనా సాగదీసింది "?...........నా మానాన నేనుంటే మీరు కదూ వచ్చి అదిపింది"
"కదపక పోతే ఎలా నువ్వల మూతి ముడుచుకుని ,మాట్లాడకుండా వుంటే నేనెలా హాయిగా బ్రతికేసేది"
"ఆహా....... చాల్లెండి బడాయి. అబ్బ .....చెయ్యొదలండి"
"ఆ............అమ్మా"
"అయ్యో ఏవయిందండీ"?
"నిన్ను బాధ పెట్టినదుకు పగ తీర్చుకుంది కామోలు"......... "నీ గాజు గీసుకుంది"
"అరెరే రక్తం వస్తుందండీ, లోపలికి తెగిందల్లే వుంది . అయ్యయ్యో ఆ చెయ్యిటివ్వండి "
"పర్వాలేదు నా కీ శాస్తి జర్గాల్సిందే
'చీ ,చీ పాపిస్టిదాన్ని అంతా నావల్లే , "చెయ్యి విదిలించి కొట్టాను"
"ఏం కాదులే కొద్దిగానేగా తెగింది"
"ఇంత రక్తం పోతుంటే కొద్దిగా అంటారేం "
"అయ్యో నేనింత పట్టుపట్టాల్సింది కాదు .మూర్ఖపు పీనుగని మీ రక్తం కళ్ళ చూసేవరకూ వదల్లేదు "
"లేదులే నేనా మాట ............."'
" చిరాకులో మొగుడో మాటం టే మటుకు ఇంత రాద్ధంతం చెయ్యాలా ......అంతా నావల్లే"
"నేనసలామాట.............."
" మళ్ళీ ఆ మాటెత్తితే నా మీద ఒట్టే "
"అదికాదోయ్............"
" ఇక చాల్లే వూరుకోండి " "అయినా మీకన్నా వుండక్కరలా'? నేను మిమ్మల్ని అంతలేసి మాటలంటూంటే మీరైనా ఒక్క గసురు గసిరితే ఆగేదాన్ని కాదా.....ఇది ఇంతవరకూ వచ్చేదా"??????
" ఆ............"
"ఆ............."

గెంతు రాజా గెంతు !

http://indralokam.wordpress.com(indra-ఇంద్ర లోకం )

పది అయ్యింది.
రాత్రి పది అయ్యింది.
ఆఫీస్ నుండి ఇంటికి వచ్చేసరికి రాత్రి పది అయ్యింది.
ఇంట్లొకి వచ్చి షూ విప్పాను.
బెల్ట్ తీసాను.
అమ్మ, సుప్రజ నా వైపు భయంగా చూశారు.
బెల్ట్ చూసి భయపడ్డారేమోనని బెల్ట్ దాచేసాను.

ఇంకా అలానే చూస్తున్నారు. అప్పుడు గమనించాను.
టివిలో ఏదో ప్రొగ్రాం వస్తుంది. ఎవడో మూతి దగ్గర పెట్టుకోవలసిన మైక్ ని ముక్కు దగ్గర పెట్టుకొని మాట్లాడుతున్నాడు.

“అంతా బాగుంది కాని, నువ్వు కాళ్ళతో వెసిన స్టెప్స్ అన్నీ చేత్తొ వేస్తే ఇంకా బాగుండేది.”
“లేదు మాస్టర్, నేను వెయ్యలేను. ఎందుకంటే.. ఎందుకంటే.. నా చిటికిన వేలి గోరు విరిగింది.” అని ఏడ్చింది స్టేజ్ మీద కుక్కకి తిక్క తగిలితే చించిన గుడ్డలతో కుట్టిన గౌను వెసుకున్న చిన్నది. (గమనిక: చిన్నది – చినిగి పోయిన చిన్న డ్రెస్ వేసుకున్నది.)

(ఆలొచిస్తే గుర్తుకు వచ్చింది ఏదో ‘ఫోన్ కొట్టు..నన్ను పట్టు..’ ప్రొగ్రాంలో చూశాను ఈ పిల్లని. అక్కడ ఎవరో కొడితే ఇక్కడ పడినట్లుంది.)

స్లో మోషన్ లో ప్రేక్షకుల మొహాలు ఒకసారి చూపించారు.
కొందరు ఏడుస్తున్నట్లున్నారు.

“బంక మాస్టార్ మన శిల్పకి ఎన్ని మార్కులు ఇచ్చారో తెలుసుకునేముందు మన గెంతు రాజా గెంతు లో ఒక చిన్న (30నిమిషాలు) బ్రేక్ ” అని తన చేతులు గాలిలొ లేపి ఊపి కెమేరాని గుద్దింది.

ఆ గుద్దుకి నేను ఈ లోకంలోకి వచ్చిపడ్డాను.
ఇప్పుడు తెలిసింది వాళ్ళ ఎక్స్ ప్రెషన్ కి గల కారణం. అది భయం కాదు. ఆందోళన.
(డైలీ సీరియల్స్ చూసి చూసి ఎప్పుడు ఏ ఎక్స్ ప్రెషన్ ఇవ్వాలో మర్చిపోయారు.)

హడావిడిగా వంట గదిలోకి వెళ్ళారు నాకు డిన్నర్ రెడీ చెయ్యడానికి.
సొఫాలో కూర్చుంటూ టివి రిమోట్ అందుకుని చానల్స్ మార్చసాగాను.

ఒక న్యూస్ చానల్
“పంది ఇంకా లింగం చుట్టూ తిరుగుతునే వుంది. మరిన్ని వివరాలకు అక్కడే కుక్కలాగా కాచుకుని వున్న రామక్రిష్ట్నని అడిగి తెలుసుకుందాం. ఓవర్ టు రామక్రిష్ట్న.”

ఇంకో చానల్
“నువ్వు ఎంచుకొన్న రాగం ఏంటి…నువ్వు పాడుతున్న తాళం ఏంటి..” ఎవడో బోడి గుండు వెదవ 3ఏళ్ళ పాపని బెదిరిస్తున్నాడు.

ఇంకో చానల్
“మీ టివి వాల్యుం కొంచం తగ్గిచండి.”

ఒక చానల్లో
ఒక కుటుంబం మొత్తం దేనిగురించో మాట్లాడుకుంటుంది. జాగ్రత్తగా గమనించాను. అందులో ముత్తాత, తాత, తండ్రి, కొడుకు, మనవుడు ఒకేలాగ ఉన్నారు.
ఒకేలాగా ఎంటి.. ఒక్కడే… మన ‘కమలాకర్ ‘ (పేరు మార్చడం జరిగింది). ఏదో చానల్లో కొడితే ఈ చానల్లో పడ్డాడు.

మరో చానల్లో
“కావ్య ప్రదీప్ ని కలుసుకుంటుందా? సుశాంత్ మొబైల్ బిల్లు ఎంతవచ్చింది? తులసమ్మ ఏమి పీకుతుంది? అని తెలుసుకోవాలంటే ‘ దిక్కుమాలిన బ్రతుకులు ‘ చూడండి”

ఇంకో చానల్లో
“…ఇదంతా తెలియని రామయ్య యదావిదిగా ఇంటికి వచ్చాడు. ఇంటిముందున్న కుక్కని కాలుతొ తన్నాడు. అప్పటివరకు నిద్రపోతున్నట్లు నటిస్తున్న కుక్క అతని పిక్క పట్టుకొంది.”
స్క్రీన్ మీద ‘ కల్పిత పాత్రలతో’ (కుక్కతో సహా) అని వుంది.

ఇంకో చానల్లో
“…దానమ్మకి కోపం వచ్చింది. ఇప్పటివరకు దాన్ని నేను ఎప్పుడూ అలా చూడలేదు. నీ ఎంకమ్మ, అనవసరంగా దాని పిల్లను తెచ్చావ్.”
డైనోసార్ జీప్ ని పడేసి తొక్కుతుంది. ‘జురాసిక్ పార్క్’ తెలుగులో వస్తుంది అనుకుంటా…

మరో చానల్ మార్చాను.
“ఇక్బాల్ కి స్వైన్ ఫ్లూ వస్తుందంట.”
స్క్రీన్ మీద అడవి పందులు దేన్నొ పీక్కు తింటున్నాయ్. ‘ నెషనల్ జియోగ్రాఫిక్ ఛానల్ ‘.
నేను షాక్ తిన్నాను. ఇంగ్లిష్ ఛానల్లో తెలుగు మాటలేంటానని మ్యూట్ లొ పెట్టాను.

అప్పుడు తెలిసింది ఆ మాటలు వంట గదిలోనుండి వస్తున్నాయని.

ఆసక్తిగా విన్నాను.
” …స్వైన్ ఫ్లూ నా? ఎలా వచ్చింది? ఇక్బాల్ అమెరికా వెళ్ళలేదే?”
“వెన్నెలని ఎయిర్ పొర్ట్ లో డ్రాప్ చెయ్యడానికి వెళ్ళినప్పుడు అటాక్ అవుతొందంట.”
“అబ్బ పాపం ఇక్బాల్ కి అన్ని కష్టాలు వెన్నెల వల్లనే.”

నేను అటెన్షన్లోకి వచ్చెసాను.

“ఇందాక అనసూయ ఆంటి సన్ టివీలొ తమిళ్లో చూసిదంట.”
ఇప్పుడు నాకు పూర్తిగా అర్దమయ్యింది వాళ్ళు దేని గురించి మాట్లడుకుంటున్నారో…”మొగలి రేకులు పిచ్చి ఆకులు” అనే సీరియల్ గురించి…
నేను 10వ తరగతిలో ఉన్నప్పుడు మొదలైనట్లు గుర్తు.

“ఐనా అనసూయ ఆంటీకి తమిళ్ ఎలా వచ్చింది? వాళ్ళు ఎప్పుడైనా చెన్నైలో ఉన్నారా? స్కూల్ తమిళ్ మీడియంలో చదివిందా? మీ ప్రశ్నకు సమాధానం ‘ అవును ‘ ఐతే …..”
“అయ్య బాబోయ్.. కొంచం సేపు టివి చూస్తేనే ఇలా ఆలోచిస్తున్నానేంటి..”

అప్పుడు గుర్తుకు వచ్చింది నాకు ఒక భయంకరమైన నిజం.

వాళ్ళు కొన్ని రోజులు ‘ చెన్నై షాపింగ్ మాల్ ‘ పక్క వీదిలో ఉన్నారు.

నా డిన్నర్ రెడీ అయ్యింది.
వాళ్ళెందుకో కొంచం హడవిడిగా కనిపించారు. దేని కోసమో వెతుకుతున్నట్లున్నారు.
సుప్రజ కళ్ళు నా చేతిలొ ఉన్న రిమోట్ మీద పడ్డాయి. మొహంలో ఆందొళన కనిపించిది.
(ఆ ఎక్స్ ప్రెషన్ కి అర్ధం ఆనందం అని తర్వాత తెలిసింది.)

నేను రిమోట్ ఇచ్చేసాను.

“వెల్కం బ్యాక్ టూ గెంతు రాజా గెంతు.” టివిలో ప్రొగ్రాం మొదలైంది.

నేను డిన్నర్ చేస్తున్నంత సేపూ ఏవో అరుపులు, కేకలు, ఏడుపులు వినిపించాయి. అప్పుడప్పుడు కొన్ని ‘బీప్’లు కూడా వినిపించాయి.

డిన్నర్ ఫినిష్ చేసి వాళ్ళ వేపు చూసాను. వాళ్ళ మొహాల్లో ఆనందం కనిపించింది.
(ఆ ఎక్స్ ప్రెషన్ కి అర్ధం ఆందోళన అని అప్పుడే అర్ధమయ్యింది.)

నేను నా ‘లాప్ టాప్’ ఆన్ చేసి ఈ కధ వ్రాయడం మొదలు పెట్టాను.

(అయిపోయింది.)

“చెత్త చెత్త సీరియల్స్ తో, పరమ చెత్త ప్రొగ్రాములతో, బ్రేకింగ్ బేకింగ్ న్యూస్ లతో ప్రేక్షకులని హింసిస్తున్న టివి చానల్స్ కి నా ఈ కధ అంకితం.”

నా తరై -నా తరై

http://naatarai.blogspot.com/2009/03/blog-post.html?showComment=1266951664279#c4594426609512046870




చాలా రోజుల క్రితం "బాబాయ్ అబ్బాయి" అని జంధ్యాల గారి సినిమా ఒకటి వచ్చింది - బాలకృష్ణ, "సుత్తి" వీరభద్రరావు ముఖ్య తారాగణం. దాంట్లో "సుత్తి" గారి ఊత పదం "నా తరై". దానికి అర్ధం అప్పట్లో నాకు తెలియలేదు. కాని కొన్నాళ్ళ తర్వాత కరుణానిధికి కళ్ళద్దాలు లాగా, రజనీకాంత్ కి సౌండ్ లాగా ఎప్పడు నా వెంట ఉండే దురదృష్టం నన్ను లటుక్కని లాగేసి చెన్నై అనబడు చీకటి కూపం లోకి తోసేసింది. అక్కడ ఎటు చూసినా జాంగ్రీలు జిలేబిలు కలిపి వేసేసినట్టు ఉండే అక్షరాలు, గులకరాళ్ళని గ్లాసులో వేసి గిరా గిరా తిప్పినట్టు ఉండే శబ్దాలు అర్ధమయ్యి అలవాటయ్యాక తెలిసింది గురువుగారి చమత్కారం. అప్పటి నుంచి ఆ పదం నాకు తెగ నచ్చేసింది("నా తరై" అంటే నేను ఇస్తాను అని అర్ధం. మీకు కూడా గురువుగారి చమత్కారం అర్ధం కావాలంటే మీరు ఆ సినిమా చూడాల్సిందే).



ఎందుకో తెలియదు గాని అరవ వాళ్ళుఅంటే గురువుగారికి కూసింత కచ్చి అని నా అభిప్రాయం. రెండు సంవత్సరాలు చెన్నైలో కాలాపానీ అనుభవించాక నా అభిప్రాయానికి ఊతం వచ్చింది. నాకు జీవితం అంటే విరక్తి వచ్చింది. అర్ధరాత్రి ఐదు గంటలకి చూసినా తెల్లవారు ఝామున తొమ్మిది గంటలకి చూసినా సిటీ బస్సుల్లో నిండా జనం, రజనీకాంత్ కి జుట్టు మొలిస్తే చూడటానికి వెళ్తున్నట్టు, బాలకృష్ణ సినిమా ఇంటెర్వెల్లో గేట్లు తీసేసినట్టు, జనం.



శివుడికి నెత్తి మీద గంగ ఉందో లేదో తెలియదు గాని అక్కడ సిటీ బస్ లో ప్రయాణం చేసిన ప్రతి ఒక్కరూ ఒక శివుడే. ప్రతి ఒక్కరూ కైలాసం నుంచి దిగి వచ్చిన ఫీలింగ్‌కి లోనవుతారు. ఇలా అనటానికి సర్వాంగాలని తడిపేసే గంగా ప్రవాహం ఒక్కటే కారణం కాదు. బస్సులో ప్రయాణించే శివంగులు కూడా. అక్కడ అందరు ఆడవాళ్ళు పొద్దున్నే లేచి పూజ చేసి, కమండలంలో నీళ్ళు నింపుకుని, బస్ ఎక్కుతారు. పురుష శ్పర్శ్య కాదు కదా ప్యాంట్ నీడ పడినా శపించేస్తారు. అందుకనే అక్కడ బస్ ఎక్కగానే అందరు మగవాళ్ళు ఒక ప్రతిజ్ఞ చేస్తారు - "ఈ బస్ లో ప్రయాణించే ఆడవాళ్ళు అందరు నాకు చెల్లి లేదా కూతురితో సమానం (మీకు అభ్యంతరం లేకపోతే అక్కా లేదా తల్లి అని కూడా ఫిక్స్ అవ్వచ్చు). వాళ్ళని నేను తాకను. తాకినా ఆనందపడను. ఆనందపడినా వాళ్ళకి తెలిసేలా ఆనందపడను.సూపర్ గుడ్ ఫిల్మ్స్ లొ హీరొలా ఎస్.ఏ.రాజ్ కుమార్ సంగీతానికి స్టెప్స్ వేస్తూ బస్ దిగుతాను. అందరి సానుభూతి చూరగొంటాను".



చెన్నై గురించి చెప్పుకుంటున్నప్పుడు మనం ప్రస్తావించవలసిన ఇంకొక గొప్ప విషయం - నీరు. బంగారం లాంటి నీరు. నేను చెప్తున్నది నీటి రంగు గురించి. ప్రతి వీధికి ఒక గుడిని చూసి వాళ్ళ దైవభక్తికి అబ్బురపడిన నేను, వాటర్ టాంకెర్ దగ్గర నీళ్ళ కోసం వాళ్ళు చేసే వయొలెన్స్ చూసి విస్మయం చెందాను. కొన్నాళ్ళకి ఆ ఫీలింగ్ వికారంగా రూపాంతరం చెందింది. అన్ని రంగాల్లో అణగతొక్కబడ్డ స్త్రీలు ఈ విషయం లొ మాత్రం అక్కడ గుత్తాధిపత్యం చెలాయిస్తున్నారు. (చెన్నైలొ నూటికి నూటపదిమంది వాటర్ టాంకర్ లొ వచ్చే నీళ్ళ మీద ఆధారపడతారు). వాటర్ టాంకర్ రాగానే రంగు రంగుల బిందెలతో, నోటినిండా బూతులతో లబ లబ మంటూ ఆడవాళ్ళు , వాళ్ళతో పాటు కలం కాగితాలతొ ఆహా ఓహొ అంటు కొంతమంది మగవాళ్ళు వచ్చేస్తారు. మొదట్లో ఈ రెండో బ్యాచ్ ఎవరొ అర్ధం కాలేదు. తర్వాత తెలిసింది వాళ్ళు కొత్త సినిమా పేర్లు కొసం, డైలాగ్స్ లొ పంచ్ లైన్స్ కొసం వెతుక్కునే తమిళ సినీ రైటర్స్ అని (ఈ మధ్యనే శింబు హీరో గా రిలీజ్ ఐన "నాటుకట్టి అడిపట్టి" అనే సినిమా టైటిల్ అక్కడ నుంచి వచ్చినదే. దీనిని తెలుగులోకి "కపాలం కన్నుకొట్టింది" అన్న పేరుతో డబ్ చెయ్యబోతున్నారు.)



నీళ్ళ విషయంలో చెన్నై వాసులకి దేవుడు చాలా అన్యాయం చేసాడని అక్కడి వాళ్ళ గట్టి నమ్మకం. నాకు ఈ విషయం ఎలా తెలిసిందంటే ఒక రొజు ఎదురింటి ఆర్ముగం గాడు ప్రార్థన చేస్తుండగా విన్నాను. "దేవుడా!! ఓ మా మంచి దేవుడా! మాకు అన్నీ ఇచ్చావు. తాగటానికి సాంబార్ ఇచ్చావ్, తినటానికి ఇడ్లీలు ఇచ్చావ్, ఎత్తుకోవటానికి లుంగీలు ఇచ్చవ్, లోపల వేసుకున్నా బయటకి కనిపించేటట్టు చారల చడ్డీలు ఇచ్చావ్, ఎండా కాలంలో ఎండ ఇచ్చావ్, చలి కాలం లొ కూడ ఎండ ఇచ్చావ్, వర్షం పడినప్పుడు బురద ఇచ్చావ్, వర్షం పడనప్పుడు గబ్బు ఇచ్చావ్, అరవటానికి "అరవం" ఇచ్చావ్("అరవం" "అరవం" అంటూనే ఎందుకు అంత అరుస్తారో నాకు అర్ధం కాదు), కంటి నిండా సరిపోయే హేరోయిన్లని ఇచ్చావ్. కాని దేవుడా! ఇన్ని ఇచ్చిన నువ్వు ఎందుకు కావేరిని మాత్రం కర్ణాటకకు ఇచ్చావ్??!!!"