మొహమాటం లో పీక్

కావ్య రాసే పోస్ట్లు నాకు చాలా చాలా ఇష్టం (http://blogavadgeetha.blogspot.com/2011_03_11_archive.html)

మొహమాటం లో పీక్ ..
నేను ఒకళ్ళకి సారి చెప్పాలి
హ్మ్ ఏంటి అస్సలు ఎప్పుడు తప్పులే చెయ్యని కావ్య ..
దేవత లాంటి కావ్య ..
అందరితోను పూజించబడే కావ్య ..
చూడగానే చేతులు ఎత్తి దణ్ణం పెట్టాలి అనిపించే కావ్య ..
ఇంకా ఇంకా చాలా వున్నాయి .. అలాంటి కావ్య .. ఒకళ్ళకి సారి చెప్పడమా .. నెవర్ అనుకుంటున్నారా
అవాక్కయ్యారా .. నిజం అండి ..
ఏమి చేద్దాం .. విధి ఆడిన వింత నాటకం లో .. నేను అలా చెయ్యక తప్పలేదు మరి ..

అమ్మో అమ్మో మీరు ఏమేమో ఊహించేసుకోకండి .. ఇది ఒక చిన్న ఫన్ని .. తప్పు .. కాని అంతకు మించి నాకేమి మార్గం కనిపించలేదు ..
బేసిక్ గా నేను అబద్దాలు ఆడను కాని ఆరోజు ఆ నిమిషం .. ఆ మొమెంట్ .. ఆ క్షణం లో అలా ఆడాల్సి వచ్చింది ..
అమ్మ తల్లి సోది గోల ఆపి మేటర్ చెప్పవే బాబు అని అంటున్నారా .. ఏమి చెయ్యను ..
పశ్చాత్తాపానికి మించి .. ప్రాయశ్చిత్తం లేదు అంటారు కదా .. ఆ టైపు లో నేను పశ్చాత్తాప పడుతున్న .. మీరే సాచ్చం (అమ్మయ్య వీళ్ళందరికీ కూడా కొంచెం పాపం అంటిన్చేసాను)
సరే అసలు విషయం లో కి వద్దాం ..
ఒక రోజు ఆఫీసు లో పని చేసుకుంటున్నానా .. అమ్మ ఫోన్ చేసింది ..
అమ్మ : పండు ఏమి చేస్తున్నావు ..
నేను : ఆఫీసు .. పని .. బిజి .. గోల .. గందరగోళం
అమ్మ(నవ్వుతు) : నా దగ్గర నీ దొంగబద్దాలు .. ఏమి ఆడుకుంటున్నావో .. నిజం చెప్పు
నేను ( నాలిక కరుచుకుని ) : అవును నువ్వే కదమ్మా .. ఏమి లేదు .. అలవాటులో పొరపాటు .. నేను ఫేస్ బుక్ లో ఫార్మ్ విల్లి లో నా మొక్కలకి నీళ్ళు పోస్తున్న ..
అమ్మ : ఇంట్లో గులాబీ చెట్టుకి ఒక్కసారి పోసావే నువ్వు నీళ్ళు
నేను : నో కామెంట్స్
అమ్మ : ఏడిసావులే .. ఎప్పుడు వస్తున్నావ్ ఇంటికి .. ఇవాళ రాకూడదు ..
నేను : అమ్మ నువ్వు అలా అడిగితె నేను రానా .. సరే ఇవాళ ట్రైన్ కి బయలుదేరుతా ..

కట్ చేస్తే IRCTC లో టికెట్ బుక్ చేసుకుంటున్న నేను ..
ఎప్పుడు వెళ్ళే ట్రైన్ కి టికెట్స్ అయిపోయాయి .. చూస్తే .. భువనేశ్వర్ మీదుగా కలకత్తా వెళ్ళే ట్రైన్ కి టికెట్స్ కొన్నాను .. ( అదే ఫస్ట్ టైం నేను అటు వైపు వెళ్ళే ట్రైన్ ఎక్కడం)
రూం కి వెళ్లి బేగ్ తీసుకుని .. స్టేషన్ వెళ్లి ట్రైన్ కోసం వెయిటింగ్ ..
వచ్చింది మొత్తానికి ముక్కుకుంటూ మూలుగుకుంటూ .. ట్రైన్ .. సరే బ్రతుకు జీవుడా టైపు లో నేను ట్రైన్ ఎక్కానా ..
ఖర్మ నాది సీట్ నంబర్ 8 అంటే సైడ్ లోయర్ .. లాస్ట్ అన్నమాట .. నాకు అక్కడ కూర్చోవడం అంటే మా చెడ్డ చిరాకు .. కాని ఏమి చేస్తాం .. ట్రైన్ మొత్తం ఫుల్ .. సరేలే అని కూర్చున్నా ..
నా కంపార్ట్మెంట్ లో ఒక్క ఆడ లేడీస్ కూడా లేరు .. పోనీ వెళ్లి వాళ్ళ పక్కన కుర్చున్దామంటే .. సరే బిక్కు బిక్కు మని అక్కడే కూర్చున్న
నా ఎదురుకుండా ఒక గేంగ్ .. ఆరుగురు కూర్చునే చోట పన్నెండు మంది కూర్చున్నారు .. అంతా అబ్బాయిలే .. నాకేమో టెన్షన్ కాని ఏమి చేస్తాం ..

వల్లేమో మధ్య మధ్యలో వచ్చి నా పక్క సీట్ లో కుర్చుని .. కొంచెం అల్లరి చేస్తున్నారు .. నేను ఏమి చెయ్యలేక అలా కిటికీ లోంచి బయటకి చూస్తూ .. నాకు రాని సీరియస్ నెస్ అంతా తెచ్చేసుకుని .. TC కోసం వెయిటింగ్ ..
మనోళ్ళు పేకాట మొదలెట్టారు .. అదేదో బాషలో ఏవో జోక్స్ వేసుకుంటూ .. మధ్య మధ్యలో నా కేసి చూసి నవ్వుతున్నారు ..
అసలే భయంతో అనుమానం తో ఉన్నానేమో .. వాళ్ళెం మాటాడిన .. నా గురించే ఏమో అని డౌట్ .. ఒక పక్క టెన్షన్ వెరసి .. నిద్ర కూడా రాడం లేదు .. ఈ TC మహానుభావుడు .. రాదే ఎంతకి అని కిటికీ లోంచి చూస్తే ..
తళ తళ లాడే తెలుగు ట్రిపుల్ ఎక్స్ సోప్ కి యాడ్ లాగ .. ప్లాట్ ఫార్మ్ మీద వైట్ అండ్ వైట్ లో ఒక అబ్బాయి వచ్చాడు .. చేతిలో సూట్ కేస్ .. నల్ల కోట్ .. వచ్చి నా పక్క సీట్ లో కూర్చున్నాడు ..
నన్ను చూసి ఒక స్మైల్ కూడా ఇచ్చాడు ..
సరే పలకరింపుగా నేను ఒక రిటర్న్ స్మైల్ ఇచ్చాను ..
అతను : హలో
నేను : హాయ్
అతను : whats your name
నేను : ప్రియ ( అబద్దం మరి తెలియని వాళ్ళకి పేరులు అవి చెప్పకూడదు .. వాళ్ళెం పెట్టిన తినకూడదు అని మా అమ్మమ్మ చెప్పింది )
అతను : i am vivek .. what are you doing
నేను : Btech ఫస్ట్ ఇయర్ ( మల్లి అబద్దం .. నన్ను చూసి అతనికి .. ఇంజనీరింగ్ ఫస్ట్ ఇయర్ ఆ .. అని అనుమానం వచ్చినా నాకు అనవసరం .. తెలియని వాళ్ళకి డిటైల్స్ నేను ఇవ్వను కాక ఇవ్వను )
ఇప్పుడు నేను : are you lawyer
అతను ( మనసులో అనుకుంట ) :!@#$%%$$%^$^$(పైకి అయితే సౌండ్ ఏమి రాలేదు కాని ఒక విచిత్రమైన ఎక్స్ప్రెషన్ నాకు కనిపించింది .. అదే చంద్ర ముఖి లో రజని కాంత్ కి జ్యోతిక కళ్ళల్లో కనిపిస్తుంది ఆ టైపు లో )
అతనే మళ్ళి : i m ticket collector ...
నేను నా మనసులో : థు .. నల్ల కోటు వేసుకునే ప్రతి వాడు లాయర్ ఏనా .. వెధవ కుతూహలం ఎక్కువా .. కాసేపు కాం గా ఉంటె అతనే చెప్పేవాడు కదా ..
ఇంకాసేపు అక్కడే ఉంటె నేను ఏమి వింత వృత్తులు అంట కడతానో అని భయం వేసినట్టు ఉంది .. చెకింగ్ కి వెళ్ళాడు ..
ఎదురుకుండా బేచ్ వైపు ఓ లుక్ వేసా .. వాళ్ళు కొంచెం నార్మల్ లో కి వచ్చారు .. నేను TC ఫ్రెండ్ అనుకున్నారేమో .. ఇంకా అప్పుడు నించి పెద్దగ వెకిలి వేషాలు వెయ్యలేదు ..
అప్పుడు నాలోని ధైర్య లక్ష్మి లేచింది .. ఓహో .. ఇదన్నమాట విషయం అని .. అప్పుడు కొంచెం టెన్షన్ తగ్గి మాములుగా ఉన్నాను ..
ఇప్పుడు మన కధానాయకుడు .. రౌండ్స్ పూర్తీ చేసుకుని వచ్చాడు .. అప్పుడు మొదలెట్టాడు పుట్టు పూర్వోత్తరాలు ..
వాళ్ళది అహ్మదాబాదు ..
గత రెండు ఏళ్ళుగా ఆంధ్ర లో ఉన్నాడు అట
చెన్నై టు విజయవాడ డ్యూటీ ఎక్కువ పడుతుంది అట ..
నా రెస్పాన్స్ - ఓహో అలాగా ..
అతనికి ఇద్దరు అక్కలు .. పెళ్ళయిపోయింది ..
నా రెస్పాన్స్ - అయితే నేనేమి చెయ్యాలో
వాళ్ళ నాన్నగారు రిటైర్ అయిపోయారు
నా రెస్పాన్స్ - అయ్యో పాపం
అతనికి సంబంధాలు చూస్తున్నారు
నా రెస్పాన్స్ - మా చుట్టాల్లో నార్త్ ఇండియన్స్ ఎవరు లేరు .. ఒకవేళ మా అన్నలు ఏమైనా సంబంధాలు అది కలుపుకుంటే నీకు చెప్తా నాయనా ..
నా పరిస్తితి ఎలా ఉంది అంటే
శత్రువు ఇంటి గోడ మీద గ్రాఫెట్టి వేస్తుంటే .. శత్రువు వెనక నించి వచ్చి నా డ్రెస్ మీద ఇంకు పోసాడుట .. అలా ఉంది
ఎవరి నుంచో తప్పించుకుందామని .. TC తో ఫ్రెండ్షిప్ చేస్తే ..
ఈ TC నించి ఎలా తప్పించుకోవాలి .. వెళ్లి డ్రైవర్ తో ఫ్రెండ్షిప్ చెయ్యలా ... ఖర్మ .. అని రాని ఆవులింతలు అన్ని తెచ్చేసుకుని
im feeling sleepy అని చెప్పేసి .. సుబ్బరంగా .. పై బెర్త్ ఎక్కేసి దుప్పటి కప్పేసుకుని బజ్జున్న ..
ఎంత సేపు అయిందో ఎక్సాక్ట్ గా గుర్తు లేదు కాని .. కొంత సేపు అయ్యాకా .. బెర్త్ మీద ఎవరో టక్ టక్ అని కొడుతున్నట్టు అయ్యి లేచి చూస్తే .. మన లాయర్ అదే అదే TC .. లేచి ఏంటి అని అడిగితె .. కిందకి రా అన్నాడు ..
సరేలే అని మొహమాటం కొద్ది కిందకి దిగానా .. కూర్చోమని .. నాకో కాఫీ కొని ఇచ్చాడు ..
అలా మొహమాటం + కాఫీ = అతని సోది ..
మనం మెలకువలో ఉండగానే సగం అర్ధం కాదు .. నిద్ర మత్తులో ఏదో ఊ కొడుతున్న ..
మొట్ట మొదటిసారి జీవితంలో నా మొహమాటానికి నా మీద నాకే చిరాకొచ్చింది .. కాని ఎం చేస్తాం .. డిఫెక్ట్ ...కూర్చున్నా ..
విజయవాడ వస్తోంది .. నా డ్యూటీ ఇక్కడితో అయిపోతుంది .. నీ ఫోన్ నెంబర్ ఇస్తావా అన్నాడు ..
దేవుడా .. ఇదెక్కడి గోరం నేరం అన్యాయం .. అలా ఎలా ఇస్తారు .. ఇవ్వను కాక అని ఇవ్వను అని చెప్దాం అనుకున్న .. కాని అలా మొహం మీద ఎలా చెప్పేస్తాం .. దానికి తోడూ భయం .. వాడి సూట్ కేస్ లోంచి ఏ యాసిడ్ బోటిల్ లాంటివి ఏమైనా తీస్తాడేమో అని ..
బ్రెయిన్ యూస్ చేసేసి .. తప్పు నంబర్ ఇచ్చేసా ..
వీడు దానికి కాల్ చేస్తున్నాడు .. అంతా దురదృష్టం లో ను అదృష్ట దేవత నా డిప్ప మీద కొట్టింది ... ఏంటంటే నా ఫోన్ సైలెంట్ లో ఉంది .. అండ్ అది అర్ధ రాత్రి కాడం తో ఆ తప్పు నంబర్ ఫోన్ ఓనర్ ఫోన్ ఎత్తడం లేదు .. సూపర్ ..
ఏంటి కాల్ కలవడం లేదు అన్నాడు ..
నా మొబైల్ స్విచ్ ఆఫ్ అయిపొయింది .. రేపు కాల్ చెయ్యి అని చెప్పేసా ..
ఈలోగా విజయవాడ వచ్చేసింది .. అతను దిగిపోయాక .. ఒక ప్రతిజ్ఞ చేశా ..
ఎంత కష్టం వచ్చినా ఇంకెప్పుడు ఒక అబ్బాయి హెల్ప్ అస్సలు తీసుకోకూడదు అని :) (ఇదిగో అబ్బాయిలు మీరు సీరియస్ గా తీసుకోకండి ఏదో కోపం లో వచ్చిన ఫ్రస్ట్రేషన్ లో అలా అంతే . )
అతను మంచోడే అయి ఉండొచ్చు .. అయిన కూడా .. నేను ఆపద్దర్మం కోసం కొన్ని అబద్దాలు ఆడడం మాత్రం కరక్ట్ ఏ అని ఇప్పటికి అనుకుంటా ..
సో ఒకవేళ తప్పు చేసి అతన్ని హార్ట్ చేసి ఉంటె సారి చెప్పాలి .. కాదు అనుకుంటే అస్సలు అక్కర్లేదు :)
అదన్నమాట .. నా మొహమాటం నా కొంప ముంచింది .. ఆ టైపు లో...
కాని చూసారా నా తెలివి తేటలు నన్ను గట్టేక్కిన్చేసాయి .. :)
అందుకే దేముడు అందరికి అన్ని సమపాళ్ళలో పెడతాడు అని చెప్తారు .. :)
సో మొహమాట పడి ఇలాంటి పిచ్చి మంగలాలు అన్ని నెత్తి మీదకి తెచ్చుకోకండి సరేనా